Διαβάζοντας ένα βιβλίο: “Ψυχές από χρήμα”, της Ζίνας Κουτσελίνη

Διαβάζοντας κάποιος το νέο βιβλίο της Ζήνας Κουτσελίνη, είναι σαν να κρατάει στα χέρια του την κάμερα λήψης η οποία συνεχίζει να τραβάει ακόμα και όταν σβήσουν τα φώτα του στούντιο και το τηλεοπτικό σήμα σταματήσει να εκπέμπει.

Μέσα από ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον αφηγηματικό κείμενο, το οποίο σίγουρα αποτελείται από πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία, η συγγραφέας μας ταξιδεύει νοερά στα τηλεοπτικά πλατό, στην ίδια τη ζωή της πρωταγωνίστριας.

Παρελθόν και παρόν, ενώνονται και ταυτόχρονα μέσω της ανάγνωσης, αντιλαμβανόμαστε το χάσμα που μπορεί να υπάρχει ανάμεσα σε αυτά τα δύο, την αλλαγή στη σκέψη και τη συμπεριφορά της πρωταγωνίστριας και το γεγονός ότι τελικά κάθε τέτοιου είδους αλλαγή, πρέπει να συμβαδίζει με το ποιόν του χαρακτήρα κάποιου ανθρώπου. Ο χαρακτήρας, ως γνωστόν, δεν αλλάζει. Και όταν η συμπεριφορά έρχεται σε αντίθεση με την πραγματική ψυχή ενός ανθρώπου, υπάρχει σύγκρουση, διχασμός, αδιέξοδος, θυμός και απόγνωση. Ο άνθρωπος χάνει τον πραγματικό σκοπό και προσανατολισμό του και οδηγείται συχνά σε λάθος συμπεριφορές ή αποφάσεις. Όλα αυτά μέσα από πρόσωπα και καταστάσεις, προσωπικά βιώματα, τραυματικές πολλές φορές εμπειρίες, μέσα από την άνοδο στην κορυφή, μέσα από λάμψη και τη δόξα, το τάξιμο στο υπέρτατο κυνήγι της ομορφιάς και το χρήματος.

Ο τίτλος του βιβλίου είναι “Ψυχές από χρήμα. Όσα δεν είπα”, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Creamy W, και είναι μια εκ βαθέων εξομολόγηση. Ο καθένας μπορεί να ταυτοποιήσει την πρωταγωνίστρια και τους υπόλοιπους ήρωες κατά το δοκούν. Το ζήτημα όμως είναι ότι σε μια εξομολόγηση αφήνουμε πάντα να μιλήσει ο άνθρωπος που είναι δίπλα μας και μας ανοίγει την καρδιά και την ψυχή του. Έστω κι αν αυτή μοιάζει να έχει φτιαχτεί από χρήμα, όταν τα φώτα της λάμψης σβήσουν, μένει τελικά αντιμέτωπη με τον εαυτό της.

Πρόκειται για ένα γενναίο, άμεσο, καλογραμμένο βιβλίο, το οποίο κάποιος πρέπει να το διαβάσει γνωρίζοντας ευθύς εξαρχής ότι η συγγραφέας λέει και με γραπτό τρόπο, τη δική της ειλικρινή αλήθεια. Και επειδή η αλήθεια αυτή είναι ουσιαστικά μια εξομολόγηση, το λιγότερο που αναμένει από τον αναγνώστη είναι η κατανόηση.

Όχι, δεν είναι ένα βιβλίο για να περάσει απλά κάποιος ευχάριστα την ώρα του. Είναι ένα ανοιχτό παράθυρο που μας δείχνει τη ζωή των ανθρώπων που εμείς αποκαλούμε “τηλεοπτικά αστέρια”. Είναι μια γενναία και ειλικρινής κατάθεση ψυχής. Και κυρίως…είναι λόγια ψυχής. Αληθινά. Όχι από χρήμα.

Αγγελική Μπάτσου

Αγγελική Μπάτσου

Γεννήθηκα πριν αρκετά καλοκαίρια (κι άλλους τόσους χειμώνες)στην Αθήνα. Είχα την τιμή να μεγαλώσω στους Αγ.Αναργύρους,όπου έζησα τα ομορφότερα παιδικάχρόνια σε μια τεράστια αυλή,παρέα με τα γατιά μου και δυο ζευγάρια παππούδες και γιαγιάδες που πάντα θα υπεραγαπώ.Έπειτα ήρθε η Γαλλική Φιλολογία,επιπλέον σπουδές σε γλώσσα και μετάφραση και η οικογένεια. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να είμαι παιδί της ποίησης,της λογοτεχνίας,της ζωγραφικής και της μουσικής και το όνειρό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ήταν να ταξιδέψω σ’όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Θιβέτ!
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Αγγελική Μπάτσου

Latest posts by Αγγελική Μπάτσου (see all)