Ατενίζοντας το 2021 : Μια συνέντευξη με τον Στέφανο Καλλιανίδη

Στέφανε, σε πείσμα των καιρών που μας έχουν κλείσει όλους μέσα, βλέπω με μεγάλη μου χαρά, εσένα να βρίσκεσαι μέσα στα πράγματα. Τόσο μουσικά όσο και υποκριτικά, έδωσες το παρόν και στους δύο καλλιτεχνικούς τομείς. Πώς το κατάφερες όλο αυτό;

Καταρχάς, να σε ευχαριστήσω για την πρόσκληση. Όσο για την απάντηση στην ερώτηση, πιστεύω ότι ένας άνθρωπος που αγωνίζεται δεν τον σταματάει κανείς και τίποτα. Οπότε, ούτε ο covid κατάφερε να με σταματήσει (γέλιο).  Παρόλ’ αυτά, πιστεύω ότι ίσως να ήμουν λίγο τυχερός σε όλη αυτή την ‘’γκρίζα’’ περίοδο που ζούμε και κατάφερα να κάνω μερικά πράγματα σε σχέση με την υποκριτική και τη μουσική. Αυτό που πρέπει φυσικά να αναφέρω, είναι φυσικά και η αγάπη του κόσμου που με στηρίζει στο ξεκίνημά μου.

Έκανες ένα σύντομο πέρασμα από τις “Άγριες μέλισσες”. Πες μας, αν θες, τι αποκόμισες από όλη αυτή την εμπειρία;

Η εμπειρία ήταν εξαιρετική. Αν και δεν ήταν μόνιμος ρόλος, περαστικός μεν όπως είπες, αλλά σημαντικός δε, για την πορεία της ιστορίας που παίζαμε, μπορώ να δηλώσω πλέον ότι πήρα ένα μεγάλο μάθημα σε σχέση με την υποκριτική σαν τέχνη αλλά και την υποκριτική on TV. Αυτό νομίζω ήταν που αποκόμισα στη συγκεκριμένη δουλειά και το λιγότερο που μπορώ να πω είναι  “ευχαριστώ” σε αυτούς τους ανθρώπους που με δίδαξαν. Όπως και στους ανθρώπους που πρότειναν να συμμετέχω.

Σε συνέχεια της πορείας σου στην τηλεόραση, σε βρίσκουμε σε πρωταγωνιστικό ρόλο στο αυτοτελές επεισόδιο από τις “Οικογενειακές ιστορίες”, με τίτλο “Ποιος είναι ο πατέρας;”. Πώς ένιωσες ως πρωταγωνιστής, ποιες οι απαιτήσεις του ρόλου σου και ποιες οι σχέσεις σου με την υπόλοιπη ομάδα;

Ήταν κάτι τελείως διαφορετικά από τις “Μέλισσες”. Όπως έχει πει και μια από τις αγαπημένες μου γυναίκες ηθοποιούς, η Ελένη Καστάνη, κάθε δουλειά είναι διαφορετική και είναι σαν να δουλεύεις πρώτη φορά. Φυσικά από το ένα στο άλλο ήταν πολύ μεγάλο άλμα, αλλά πιστεύω να κατάφερα να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις. ‘Ηταν φυσικά δύσκολο, αλλά το αποτέλεσμα, ας το κρίνει αυτός που θα δει το αποτέλεσμα. Όσο για την ομάδα, πραγματικά θέλω να ευχαριστήσω όλους, έναν έναν. Τους αγάπησα. Και το παράξενο του πράγματος είναι ότι μέσα σε μια εβδομάδα γυρισμάτων γίναμε κάτι παραπάνω από κολλητοί, γιατί είχαμε όλοι έναν κοινό στόχο.

Από το καλοκαίρι του 2020, έχεις επίσης κυκλοφορήσει το νέο σου ποντιακό κομμάτι με τίτλο  “Ερρώστεσα ασήν σεβτάς”, σε σύνθεση, στίχους και ερμηνεία δική σου. Τι     σημαίνει ο τίτλος και από πού εμπνεύστηκες γι αυτό;

“Ερρώστεσα ασήν σεβντά”,  που σε ελληνική μετάφραση σημαίνει “αρρώστησα από τον έρωτά σου”, είναι το φετινό μου μουσικό και στιχουργικό παιδί και η έμπνευση έχει να κάνει καθαρά με την περίοδο που ζούμε. Πες μου έναν που δεν έχει αρρωστήσει από κάποιο δικό του καθημερινό θέμα της ζωής του. Οπότε, ο καθένας μας ας το ερμηνεύσει με βάση τη ζωή του αυτής της περιόδου.

Ως καλλιτέχνης που έχει καταγωγή από τον Πόντο, πες μας, τι συμβολίζει ο Πόντος για εσένα; Ποια η καλλιτεχνική αξία της ποντιακής μουσικής μέσα από το πέρασμα  του χρόνου;

Ο Πόντος για μένα συμβολίζει πολλά πράγματα. Αλλά νομίζω θα καλυφθούν σε μια πρόταση μόνο. Πόντος ίσον ήρεμη δύναμη. Μέσα στον πόνο που έχει σαν λαός, έχει μια δύναμη να βρίσκει το φως στο τούνελ για να ξετρυπώνει σε ό,τι τον πονάει. Γι αυτό είμαι περήφανος που είμαι Πόντιος. Η ποντιακή μουσική τα τελευταία χρόνια έχει τρυπώσει σε κάθε σπίτι, με πολλούς τρόπους. Πρώτον και κύριον, η τηλεόραση και πολλοί αξιόλογοι καλλιτέχνες που προθυμοποιήθηκαν να αναδείξουν τον πολιτισμό μας βοήθησε πολύ σε αυτό. ‘Εχει περάσει όπως κάθε είδος τέχνης πολλά σκαμπανεβάσματα, αλλά η αξία του πλέον θα είναι διαχρονική.

132324654_749049882403224_4067082918270848826_n

 

Από άποψη μουσικής και σύνθεσης, πέρα της ποντιακής παράδοσης, ποιες είναι οι λοιπές επιρροές και προτιμήσεις σου;

Γενικά προτιμάω την καθημερινότητα μου να την περικυκλώνουν “Καλές Τέχνες”. Ακούω κλασική μουσική. Μου αρέσει να διαβάζω θέατρο, είτε έργα, είτε αναλύσεις. Μου αρέσει να διαβάζω βιογραφίες. Ηρεμώ πολύ με το περπάτημα, ειδικά στο άλσος του Παγκρατίου και γενικά μου αρέσει να επηρεάζομαι από το κάθε τι που είναι περίτεχνο.

Μουσική ή υποκριτική; Αν έπρεπε να επιλέξεις, ποιο από τα δύο τελικά θα επέλεγες;

Η πιο δύσκολη ερώτηση. Η μουσική είναι η ψυχή και το θέατρο το σώμα. Αντέχει το ένα χωρίς το άλλο;

Σ’αυτή τη συνέντευξη των δέκα ερωτήσεων, θα ήθελες να μας απαριθμήσεις τα δέκα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή, σύμφωνα με τη δική σου άποψη;

Υγεία    (το παν), Αγάπη (ηρεμία), Έρωτας (έλξη), Θέατρο (καλύτερος άνθρωπος), Μουσική (καλύτερη ψυχή), Πάθος (φλόγα), Πόθος (τρέλα), Πείσμα (καλή αρρώστια), Γεύμα (τροφή), Στόχος (μετά την υγεία).
Η νέα χρονιά, τι νέο φέρνει σε εσένα από άποψη επαγγελματική; Ποια είναι τα σχέδιά σου για το 2021;

Δεν μου αρέσει να μιλάω χωρίς να είναι κάτι σίγουρο. Είμαι σε συζητήσεις όμως, και για θέατρο και για τηλεόραση και για μουσική. Αυτό μπορώ να το πω με σιγουριά. Κατά τα άλλα, Θεού θέλοντος και covid επιτρέποντος, θα τα πούμε σε επόμενη συνέντευξη.

Και για το τέλος, μια ευχή για τον νέο χρόνο και τον αγαπημένο σου στίχο από ένα τραγούδι σου!

2021 φιλάκια που περιέχουν αγάπη και κυρίως, το φάρμακο για να εξυγιάνει την περίοδο που περνάμε. Ο αγαπημένος μου στίχος από ένα δικό μου τραγούδι με τίτλο ‘’Έφυες’’ που σημαίνει “¨Εφυγες”, είναι αυτός που λέει:

“Έφυγες μακριά από μένα

Κι εγώ καιγόμουν για σένα,

Αλλά τώρα καρδιά μου θα κοιτάξω τον εαυτό μου”.

Το είπα σε μετάφραση στα Ελληνικά. Και ας το αφιερώσουμε στη χρονιά που έφυγε. Καλή και δημιουργική χρονιά σε όλους.

132526649_212999230398027_3051306011944149736_n

Αγγελική Μπάτσου

Αγγελική Μπάτσου

Γεννήθηκα πριν αρκετά καλοκαίρια (κι άλλους τόσους χειμώνες)στην Αθήνα. Είχα την τιμή να μεγαλώσω στους Αγ.Αναργύρους,όπου έζησα τα ομορφότερα παιδικάχρόνια σε μια τεράστια αυλή,παρέα με τα γατιά μου και δυο ζευγάρια παππούδες και γιαγιάδες που πάντα θα υπεραγαπώ.Έπειτα ήρθε η Γαλλική Φιλολογία,επιπλέον σπουδές σε γλώσσα και μετάφραση και η οικογένεια. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να είμαι παιδί της ποίησης,της λογοτεχνίας,της ζωγραφικής και της μουσικής και το όνειρό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ήταν να ταξιδέψω σ’όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Θιβέτ!
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Αγγελική Μπάτσου

Latest posts by Αγγελική Μπάτσου (see all)