Είδαμε το "Άλμανακ" στο "Studio Μαυρομιχάλη"

Το Αλμανάκ είναι ένα βιβλίο αναμνήσεων. Μια καταγραφή ημερομηνιών που αξίζει να μείνουν στην ιστορία. Τι θα γράφουν για εμάς τα τεύχη του μέλλοντος; Τι θα πρέπει να θυμόμαστε και τι όχι; Στην Ελλάδα που ξημερώνει, ποιές ημερομηνίες αξίζει να φυλάξουμε και ποιές επετείους να γιορτάσουμε; Ποιός είναι ο ρόλος της τέχνης, της μνήμης και της ιστορίας σε μια χώρα όπου χάνονται τα πάντα;

Ένα ημερολόγιο αναμνήσεων που ανατρέχει σε ημερομηνίες που ίσως να μην είναι τόσο γνωστές όσο άλλες, όμως είναι τόσο δυνατές που σίγουρα θα αφήσουν ανεξίτηλα τα σημάδια τους στις μνήμες αυτών που ακόμα παραμένουν ξύπνιοι.

Γράφει ο Λεωνίδας Ζέης

Στο Studio Μαυρομιχάλη κάθε Τρίτη βράδυ, ο θίασος “εν Εξάλλω” μέσα από το έργο της Μαριάννας Κάλμπαρη, θέτει κάποια ερωτήματα στο κοινό, που βάζουν σε σκέψεις ακόμα και τον πιο απαθή θεατή.

“Τι είναι η πατρίδα μας;”

“Να ζει κανείς ή να μη ζει;”

“Τι συμφέρει τον άνθρωπο; Να πάσχει ή να επαναστατεί;”

Ερωτήματα που επανέρχονται συνεχώς κατά την διάρκεια της παράστασης και ο απόηχος τους αφήνει στο μυαλό και την ψυχή ένα μεγάλο γιατί…

Η παράσταση αποτελείται από διάφορα κομμάτια, που μας παρουσιάζουν την καθημερινότητα ανθρώπων που ζουν ανάμεσα μας… ή ανθρώπων που μπορεί να μένουν στο ίδιο σπίτι μαζί μας… ή ακόμα και να είμαστε εμείς οι ίδιοι…

Ανθρώπους που τους τσάκισε η οικονομική κρίση… αλλά προπάντων η κοινωνική κρίση…

Όλα αυτά τα κομμάτια τα συνδέει μία μικρή μαθήτρια… μία μικρή Ελλάδα… που είναι πανταχού παρούσα και παρακολουθεί σιωπηλή και σκεπτική τι γίνεται μέσα στα σπίτια όταν κλείνουν οι πόρτες. Παρακολουθεί ανθρώπους που έχουν πια απομονωθεί, που είναι μόνοι τους κι ας είναι με παρέα. Ανθρώπους που είναι μπερδεμένοι και προσπαθούν να πιαστούν από οπουδήποτε προκειμένου να σωθούν, ακόμα κι αν αυτό βλάψει τον διπλανό τους.

Αυτή η μικρή μαθήτρια Ελλάδα περιφέρεται στην σκηνή, τραγουδώντας τραγούδια που μας θυμίζουν τα παιδικά μας χρόνια και ψελλίζοντας κάθε τόσο το καίριο ερώτημα του έργου : “Τι είναι η πατρίδα μας;”

Αλλά επειδή ποτέ δεν παίρνει απάντηση, κάθε τόσο ουρλιάζει μήπως και οι φωνές της αφυπνίσουν αυτούς τους ανθρώπους. Καθώς, όπως λέει το ίδιο το έργο: “Οι προβλέψεις μπορούν να ανατραπούν, αν οι πληθυσμοί αντιδράσουν διαφορετικά απ’ ότι προβλέπεται”.

Άραγε οι άνθρωποι έχουν φύγει συνειδητά μακριά από τις αξίες και τα ιδανικά τους;

Άραγε η κρίση είναι η πραγματική αιτία της απομόνωσης ή μια δικαιολογία για να βγάζει ο καθένας τον πραγματικό του εαυτό;

Άραγε υπάρχει ελπίδα μετά από την κρίση;

Η σκηνοθεσία του Κωνσταντή Μπαρμπούρη, καθώς και οι ερμηνείες των ηθοποιών ήταν απλές και είχαν ως μοναδικό στόχο να αναδείξουν αυτό το υπέροχο κείμενο, χωρίς να καταφεύγουν σε υπερβολές και εντυπωσιασμούς. Το σκηνικό και τα κοστούμια κινήθηκαν στις ίδιες γραμμές.

Δεν θα μπορούσε να μείνει ασχολίαστη η μουσική του Παύλου Κατσιβέλη, η οποία δημιουργούσε το κατάλληλο κλίμα κάθε φορά και σε βύθιζε άλλοτε σε σκέψεις και άλλοτε σε μνήμες.

Αυτό είναι το “ΑΛΜΑΝΑΚ“ λοιπόν, ένα ημερολόγιο αναμνήσεων που ανατρέχει σε ημερομηνίες που ίσως να μην είναι τόσο γνωστές όσο άλλες, όμως είναι τόσο δυνατές που σίγουρα θα αφήσουν ανεξίτηλα τα σημάδια τους στις μνήμες αυτών που ακόμα παραμένουν ξύπνιοι.

Λίγα λόγια για το έργο

Κρίση, οικονομία, πολιτική, ανεργία, αυτοκτονίες… Φτάσαμε να αποδεχόμαστε ως φυσικό φαινόμενο την παρανομία που έχει μπει μέσα στο σπίτι μας και μας φέρνει αντιμέτωπους με το δίλημμα: Επιβίωση ή Ζωή; Ζευγάρια, αδέρφια, οικογένειες που μιλούν και προβληματίζονται για όσα η κρίση έχει φέρει μέσα στα σπίτια μας. Πολιτικοί, παπάδες, διανοούμενοι, δημοσιογράφοι, αστρολόγοι… Σωτήρες του Έθνους ή υπεύθυνοι της καταστροφής; Μήπως οι μόνοι που ευθύνονται είμαστε εμείς; Και ποιός θα απαντήσει τελικά «Τι είν’ η πατρίδα μας;»…

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Κωσταντής Μπαρμπούρης
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Βασιλοπούλου

Μουσική: Παύλος Κατσιβέλης
Κοστούμια: Αμαλία Καραμπά
Φωτισμοί: Κωσταντής Μπαρμπούρης
Φωτογραφίες: Γιώργος Μαρινάκης

Βίντεο: Μιχαήλ Μαυρομούστακος
Παίζουν (αλφαβητικά) : Μαρία Βασιλοπούλου, Έλενα Γιαννακάκη, Ορέστης Ζακυνθινός, Θάνος Καπρέλης, Γιώργος Λαμπρόπουλος, Βέρα Μακρομαρίδου, Σοφία Σαμαρά, Ιωάννα Τριανταφυλλίδη

Προβολή – Επικοινωνία: Νατάσα Παππά

Αναλυτικές πληροφορίες από τον Οδηγό Θεάτρου

ΆΛΜΑΝΑΚ
Κοινωνικό
σε σκηνοθεσία Κωσταντή Μπαρμπούρη

Λεωνίδας Ζέης

Ονομάζομαι Λεωνίδας Ζέης, είμαι απόφοιτος της δραματικής σχολής 'ΒΕΑΚΗ', καθώς και του τμήματος Δημόσιας Υγιεινής του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος της Αθήνας. Συχνά παρακολουθώ σεμινάρια που αφορούν το θέατρο και τον κινηματογράφο. Έχω κάνει μαθήματα σύγχρονου χορού, τραγουδιού καθώς και σωματικού θεάτρου. Αγαπώ πολύ το ραδιόφωνο και παλιότερα έκανα τις δικές μου εκπομπές σε έναν ιντερνετικό σταθμό. Στον ελεύθερο χρόνο μου διαβάζω, πηγαίνω βόλτες στο κέντρο της πόλης και παίζω ερασιτεχνικά μπουζούκι. Μέσα από το θέατρο νιώθω ότι μπορώ να εκφράζομαι και να ονειρεύομαι , καθώς και να απαντώ σε πολλά ερωτήματα που αφορούν εμένα.