Oι kallitexnes.gr βρέθηκαν στον Πολυχώρο Vault για να παρακολουθήσουν την παράσταση “Κατανόησέ με ή σε καταβροχθίζω”, σε κείμενο και σκηνοθεσία Κοραή Δαμάτη.Είδαμε την παράσταση “Κατανόησέ με ή σε καταβροχθίζω”, σε σκηνοθεσία Κοραή Δαμάτη, στον Πολυχώρο Vault
Γράφει η Μπάτσου Αγγελική
Με επίσημη πρεμιέρα την Τετάρτη 20 Νοεμβρίου, την Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού, το θεατρικό αυτό τελεί υπό την αιγίδα της Διεθνούς Αμνηστίας. Σε σύλληψη της ομάδας “Ανδρομέδα” και σε συνεργασία με τον κορυφαίο, ταλαντούχο και ποιοτικό σκηνοθέτη Κοραή Δαμάτη, στήνει στη σκηνή του Vault, μια συνταρακτική μαρτυρία παιδιών απ’ όλο τον κόσμο και ορθώνει φωνή ενάντια στην καταπάτηση των δικαιωμάτων τους.
Ένα θεατρικό μανιφέστο το οποίο βασίζεται σε στατιστικές, στοιχεία από έγκυρους οργανισμούς, λόγια σπουδαίων προσωπικοτήτων που αφορούν το παιδί, ιστορικές μαρτυρίες και ντοκουμέντα των τελευταίων εβδομήντα ετών, έρχεται για να μας θυμίσει ότι παρόλο που το επίπεδο ζωής είναι σαφώς βελτιωμένο σε σχέση με το παρελθόν, υπάρχουν ακόμα εκατομμύρια παιδιά που ζουν σε τραγικά άσχημες συνθήκες διαβίωσης και αποτελούν θύματα κακοποίησης.
Μια παράσταση που μοιάζει με απόλυτα ρεαλιστικό ντοκιμαντέρ. Με τη χρήση χειροποίητων κουκλών και μασκών δίνει ένα ισχυρό ράπισμα ρεαλισμού και πραγματικότητας σε κάθε άτομο του κοινού, σοκάρει, συγκλονίζει, δίνει απαντήσεις και ταυτόχρονα δημιουργεί ερωτήματα και ένα τελικό, αναπάντητο “γιατί;”.
Υπόθεση
Μαρτυρίες παιδιών με μορφή κούκλας, μας κάνουν μέρος της ζωής τους και μοιράζονται μαζί μας μια χαμένη παιδικότητα, μια ζωή που σπαταλιέται ως εφιάλτης:
Nτίτο, 12 ετών, Λατινική Αμερική. Πουλάει παγωτά κάθε μέρα, όλη μέρα. Κοντά του, οι φίλοι του, ο Παουλίνιο και ο Μίκο. Εγκαταλελειμμένα παιδιά που ζουν ως ζητιάνοι.
Mπίθι, Μπαγκλαντές. Εργάτρια σε εργοστάσιο ρούχων.
Αλμπέρτο, 11 ετών, εργάτης σε φυτείες καφέ στο Ελ Σαλβαντόρ.
Iνκμπάλ Μασίχ, Πακιστάν. Εργάτης σε βιοτεχνία κατασκευής χαλιών. Χάρη σε αυτόν και στις ενέργειές του, απελευθερώθηκαν 3.000 παιδιά-εργάτες-σκλάβοι. Βραβεύτηκε με το βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Δολοφονήθηκε με μια σφαίρα στο κεφάλι, πιθανόν από τη μαφία χαλιών.
Άντζελα. Σεξουαλική κακοποίηση από συγγενή και απόπειρα αυτοκτονίας.
Σίνα, 7 ετών. Βιασμός από έναν εργάτη-υδραυλικό, ο οποίος κλείστηκε στη φυλακή. Έστερ, 13 ετών. Ανθρώπινο έπαθλο στο λούνα παρκ του θείου της (ο πρώτος που τη βίασε).
Ευγενία, 13 ετών. Πατέρας αλκοολικός, καθεστώς βίας, κακοποιήθηκε σεξουαλικά από τα 2 μεγαλύτερα αδέρφια της.
Μοχάμεντ, Αμπντούλ, Αλί, πρόσφυγες στην Ελλάδα. Μια ζωή υπό συνεχή απειλή, λόγω αστυνομίας και φασιστών.
Μαντλέν, Κονγκό. Ζάου Τουν, Βιρμανία. Φαζίλ, Ρουάντα. Σάγια, Ουγκάντα. Ασίφ, Αφγανιστάν. Αντάνα, Ρουάντα. Παιδιά-στρατιώτες. Ηλικίες, από 7-13 ετών.
Aμίνα, Φακίρα, Μπαράτι, Αφρική. Έχουν υποστεί κλειτοριδεκτομή.
Σανκάρ, Ινδία. Γεννήθηκε με ατροφία στο δεξί χέρι. Τον πούλησαν 2 μηνών.
Μαλίκα, Ινδία. Την πούλησαν για 10.000 ρουπίες επειδή ήταν κορίτσι. Την τύφλωσαν με καυτό λάδι. Και τα δυο παιδιά, ζητιανεύουν για να ζήσουν.
Αυτές είναι οι μικρές-τεράστιες ιστορίες που βλέπουμε στη σκηνή του Vault.
Μια τέλεια συγχρονισμένη ομάδα, σε πλήρη αρμονία, με ένα αποτέλεσμα που φανέρωνε τον μόχθο μιας σκληρής προετοιμασίας. Είδαμε επτά νέους πρωταγωνιστές να ακολουθούν ένα τολμηρό και δύσκολο έργο και να το φέρνουν τέλεια εις πέρας. Ευχαριστούμε θερμά και δίνουμε πολλά συγχαρητήρια στην υπέροχη αυτή ομάδα και στο κάθε μέλος της ξεχωριστά.
Kριτική
Η κριτική αυτή ας ξεκινήσει με κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο “Κατανόησέ με ή σε καταβροχθίζω” της θεατρικής ομάδας “Ανδρομέδα”, η οποία είχε την ευγενή καλοσύνη να μου το προσφέρει ως δώρο και την ευχαριστώ θερμότατα γι αυτό.
Από το 1989, υπάρχει υπογεγραμμένη και επικυρωμένη μια Διεθνής Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού. 191 χώρες του ΟΗΕ (μαζί και η Ελλάδα), έχουν υπογράψει. Οι μόνες χώρες του ΟΗΕ που δεν έχουν υπογράψει είναι η Σομαλία και οι ΗΠΑ (οι οποίες έχουν μεν υπογράψει, αλλά δεν έχουν ακόμα επικυρώσει τη Σύμβαση αυτή).
H Σύμβαση, απ’ ό,τι αποδεικνύεται, μόνο τυπικά καλύπτει τα αναφερόμενα δικαιώματα. Οι καταπατήσεις και οι αυθαιρεσίες, αποτελούν πάγια τακτική και τα γεγονότα και οι αριθμοί που ακολουθούν, το αποδεικνύουν περίτρανα:
Μόνο στη Λατινική Αμερική, υπάρχουν 48 εκατομμύρια παιδιά που εργάζονται.
Περισσότερα από 100 εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο, δεν πηγαίνουν σχολείο.
Παιδιά, χρησιμοποιούνται ως οικιακοί βοηθοί σε σπίτια, αόρατοι σκλάβοι στη βιομηχανία του σεξ, σε στρατιωτικές επιχειρήσεις, και σκλάβοι πορνείας και ζητιανιάς.
Το 1850, η αγορά ενός σκλάβου στον αμερικάνικο Νότο, κόστιζε κατά μέσο όρο, 40.000 δολλάρια. Σήμερα, η τιμή ενός παιδιού-σκλάβου στην Αφρική ή στην Ασία, ξεκινάει από 90 δολλάρια.
246 εκατομμύρια παιδιά εργάζονται σε όλο τον κόσμο. Ηλικίες: 5-14 ετών. Συνθήκες εργασίας: άκρως βλαβερές για την υγεία.
250.000 παιδιά, είναι στρατιώτες με τη βία.
2.000.000 κορίτσια κάθε χρόνο, ακρωτηριάζονται βίαια μέσω της κλειτοριδεκτομής.
Και η λίστα είναι ακόμα μεγάλη.
Θεωρώ ότι η συλλογική αυτή ιδέα της ομάδας “Ανδρομέδα” (Φανή Γρύλλη, Ντίνα Κούκου, Σοφία Ρούβα, Αναστασία Τσούτση) αγγίζει ένα ιδιαίτερα καίριο και φλέγον ζήτημα το οποίο δυστυχώς δέχεται και το μεγαλύτερο ποσοστό αυθαιρεσίας. Το παιδί (βάσει του καταστατικού της Σύμβασης, οποιοδήποτε άτομο ασχέτως φύλου, χρώματος και εθνικότητας, από 0-18 ετών), λόγω σωματικής διάπλασης και ψυχισμού, αυτόματα διατελεί ως ένα απλό χρηστικό αντικείμενο, από κάθε είδους πηγές που σκοπό έχουν την εκμετάλλευση σε κάθε επίπεδο της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ο κόσμος του παιδιού, είναι ένας διαφορετικός κόσμος. Είναι φτιαγμένος από όνειρα, φαντασία, δημιουργικότητα και ανάγκη για αποδοχή, αγάπη και παιχνίδι. Ένα παιδί, πέρα από τα απαραίτητα για τη διαβίωση, έχει απόλυτη ανάγκη την οικογένεια, την προστασία και την αίσθηση ασφάλειας.
Βλέποντας το θεατρικό αυτό, ήρθαμε αντιμέτωποι με μια πραγματικότητα που ισχύει, που προβληματίζει και πληγώνει και κυρίως, αντιληφθήκαμε ότι η παρακάτω ρήση του ηγέτη Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, δυστυχώς ισχύει…
“Στο μέλλον θα πρέπει να λογοδοτήσουμε στα παιδιά μας όχι τόσο για τις άσχημες πράξεις των κακών ανθρώπων, όσο για την αποτρόπαιη σιωπή των καλών”.
Η σιωπή και η ανοχή ή ακόμα χειρότερα η αδιαφορία η οποία απορρέει από καθαρά εγωιστικά κίνητρα, είναι η πιο κεκαλυμμένη βλάβη που μπορεί κάποιος να επιφέρει σε κάθε κακώς κείμενο της ζωής γύρω μας. Έργα όπως το “Κατανόησέ με ή σε καταβροχθίζω”, εμφανίζονται ως ηχηρή αντίδραση και αντίσταση στα σημεία των καιρών. Για τον λόγο αυτό, είναι και τόσο σπουδαίο.
Η επιλογή και η τελική μορφή κειμένων, δουλεμένη με μαρτυρίες, στατιστικά στοιχεία και αποδείξεις, είναι έργο της ομάδας “Ανδρομέδα” και του σκηνοθέτη της παράστασης, Κοραή Δαμάτη. Ένας καλλιτέχνης, ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον σεβασμό στην ύπαρξη του ανθρώπου ως οντότητα, μας προσφέρει για άλλη μια φορά μια παράσταση που είναι γροθιά στο στομάχι. Βιώνουμε όλοι και ο καθένας ξεχωριστά, μια αυστηρή κριτική και αυτοκριτική και αντιλαμβανόμαστε ότι ο κόσμος μας είναι όλα αυτά τα παιδιά που βιώνουν καταστάσεις που εμείς, οι “τυχεροί” αυτής της ζωής, δε θα μπορούσαμε να τις φανταστούμε ούτε στους χειρότερούς μας εφιάλτες. Οι εφιάλτες όμως, δεν είναι τίποτε άλλο παρά τρομακτικά όνειρα. Τα γεγονότα όμως αυτά, είναι υπαρκτά και δε θα χαθούν με το πρώτο φως της μέρας. Πρέπει ο καθένας από εμάς, να δράσει με τον τρόπο του. Η παράσταση αυτή που είδαμε, είναι σαφέστατα ένας τρόπος.
Mια εξαιρετικά πρωτότυπη σκηνοθεσία, η οποία συνδυάζει ρεαλισμό και φαντασία, με τη χρήση μασκών και κούκλων που ντύνουν παιδιά τους εκάστοτε πρωταγωνιστές, με ηχητικά και οπτικά ντοκουμέντα, με πρωτότυπες εναλλαγές φωτισμών (έργο του ίδιου του σκηνοθέτη) και ξεχωριστή επιλογή μουσικής, το θεατρικό αυτό είναι ένα περίτεχνο μωσαϊκό που παντρεύει αφηγηματικό ντοκουμέντο με καλλιτεχνική οπτική και δημιουργεί ένα αισθητικό αποτέλεσμα που φανερώνει ποιότητα, ευαισθησία και ενσυναίσθηση. Θεωρώντας τον συγκεκριμένο σκηνοθέτη, ως έναν από τους καλύτερους σύγχρονους δημιουργούς, με θεατρικά που αγαπήθηκαν όπως, “Ο άνθρωπος-ελέφαντας”, “Η γραμμή”, “Πέντε σιωπές”, και άλλα σημαντικά έργα, για άλλη μια φορά του προσφέρουμε πολλά μπράβο και συγχαρητήρια για την ποιότητα και τον τρόπο που επιλέγει να θίγει καίρια κοινωνικά θέματα. Του ευχόμαστε πάντα να είναι δημιουργικός και ουσιαστικός και γεμάτος έμπνευση.
Στην παράσταση που είδαμε, πέρα από τα γυναικεία μέλη της ομάδας “Ανδρομέδα”, συμπρωταγωνιστές είναι και μια ομάδα από νεαρούς ερμηνευτές, οι οποίοι μαζί με τις ανδρικές κούκλες, δίνουν φωνή στις ιστορίες των μικρών αγοριών του θεατρικού. Τόσο οι γυναικείες παρουσίες, όσο και οι ανδρικές, σε στενή σχέση με τους ρόλους τους, μας αποκαλύπτουν και ταυτόχρονα αποκαλύπτονται. Στιγμή δεν ξεχνάμε ότι πίσω από αυτές τις κούκλες, υπάρχουν επτά νεαρά παιδιά που στην κυριολεξία, ξεδιπλώνονται μπροστά στα μάτια μας, συγκινούν και παρακινούν. Γίνονται και τα ίδια μάρτυρες των γεγονότων και μας μεταφέρουν γνώσεις, πληροφορίες και συναισθήματα από πρώτο χέρι. Και κυρίως…μας τραβάνε από το μανίκι και μας ζητούν επιτακτικά να τα κατανοήσουμε. Να κατανοήσουμε όλα αυτά τα παιδιά παγκοσμίως που δεν έγιναν και ούτε θα γίνουν ποτέ τους παιδιά.
Τι είδαμε εμείς; Μια τέλεια συγχρονισμένη ομάδα, σε πλήρη αρμονία, με ένα αποτέλεσμα που φανέρωνε τον μόχθο μιας σκληρής προετοιμασίας. Είδαμε επτά νέους πρωταγωνιστές να ακολουθούν ένα τολμηρό και δύσκολο έργο και να το φέρνουν τέλεια εις πέρας. Ευχαριστούμε θερμά και δίνουμε πολλά συγχαρητήρια στην υπέροχη αυτή ομάδα και στο κάθε μέλος της ξεχωριστά: Φανή Γρύλλη, Αντώνης Καραθανασόπουλος, Ντίνα Κούκου, Δημήτρης Μακρής, Σοφία Ρούβα, Γιάννης Τριαντάκης, Αναστασία Τσούτση, μπράβο σας! Ευχόμαστε το μέλλον να σας προσφέρει ανάλογης ποιότητας ρόλους και πάντα να είστε γεμάτοι όνειρα και δημιουργικότητα!
Οι λοιποί “πρωταγωνιστές” του θεατρικούς μας, δεν είναι άλλοι από τις κούκλες και τις μάσκες, δημιουργίες της Ελένης Σουμή. Εκπληκτικά όμορφες κατασκευές, διακοσμημένες με πανέμορφα υφάσματα και σχέδια, που έχουν στο μπροστινό τους μέρος μια υπέροχη σύνθεση πράσινου βυθού γεμάτο με φύκια και κάθε λογής κοχύλια, ζωντανεύουν από τους επτά ερμηνευτές και γίνονται το κύριο στοιχείο του έργου. Οι μάσκες, μοιάζουν να αποτυπώνουν ανάγλυφα τον πόνο της παιδικής ψυχής και ταιριάζουν απόλυτα με το πνεύμα της συγκεκριμένης παράστασης. Εξαιρετική ποιότητα και δημιουργία από την καλλιτέχνιδά μας. Της αξίζουν πολλά μπράβο και συγχαρητήρια. Της ευχόμαστε ολόψυχα μόνο τα καλύτερα!
Η ξεχωριστή μουσική που έρχεται να σκεπάσει με νότες το θεατρικό μας, είναι δημιουργία του Χρήστου Κότσι και η επιμέλεια σκηνικού χώρου και κοστουμιών, είναι έργο του Παύλου Ιωάννου. Σε τέλεια αρμονία με τη σκηνοθεσία και τον ρυθμό της παράστασης, μπόρεσαν να μας βάλουν για τα καλά στο κλίμα, εντυπωσιάζοντάς μας με νότες και μοντέρνα σχέδια. Μπράβο και σε αυτούς τους δύο καλλιτέχνες οι οποίοι ένωσαν τόσο όμορφα τις φωνές τους με τα λοιπά μέλη του θεατρικού. Τους ευχόμαστε καλή συνέχεια και πάντα επιτυχίες!
Ο τίτλος του θεατρικού μας περιλαμβάνει μια άμεση απειλή η οποία εκτοξεύεται από απειλούμενα πλάσματα. Δίκαιη απειλή. Τα λόγια του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, θα μας κυνηγούν για πάρα πολύ καιρό. Όσο βιώνουμε μια τέτοια κατάσταση καταπάτησης δικαιωμάτων και μη θέσπισης αυστηρότερων νόμων χωρίς να αντιδρούμε δυναμικά, είμαστε εξίσου ένοχοι. Και η σιωπηλή ενοχή, επειδή δεν επιδέχεται καμίας τιμωρίας, είναι και η πλέον επικίνδυνη.
Αν κάτι πρέπει να μας καταβροχθίσει είναι η ίδια η συνείδηση, οι τύψεις για όλα όσα δεν έχουν ειπωθεί και γίνει, είναι οι φωνές τόσων χιλιάδων παιδιών που χάθηκαν και χάνονται καθημερινά σε έναν άνισο πόλεμο ζωής. Έργα όπως το “Κατανόησέ με ή σε καταβροχθίζω” στο Vault, που κάνει προστακτική δέηση στη δυνατότητα κατανόησης, αφυπνίζουν συνειδήσεις και διδάσκουν. Αν επιθυμείτε να διδαχτείτε την αλήθεια χωρίς περίσσιες φιοριτούρες και στολίσματα, η επταμελής ομάδα ερμηνευτών, υπό τη σκηνοθεσία ενός εξαιρετικού σκηνοθέτη, σας περιμένει στο Vault, κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 9 το βράδυ. Απλά, κατανοήστε.
Tαυτότητα παράστασης
Επιλογή, τελική μορφή κειμένων και σκηνοθεσία:
Κοραής Δαμάτης
Κούκλες-μάσκες:
Ελένη Σουμή
Μουσική:
Χρήστος Κότσι
Επιμέλεια σκηνικού χώρου και κοστουμιών:
Παύλος Ιωάννου
Σχεδιασμός φωτισμών:
Κοραής Δαμάτης
Παίρνουν μέρος αλφαβητικά οι ηθοποιοί:
Φανή Γρύλλη
Αντώνης Καραθανασόπουλος
Ντίνα Κούκου
Δημήτρης Μακρής
Σοφία Ρούβα
Γιάννης Τριαντάκης
Αναστασία Τσούτση
Φωνές:
Περικλής Μοσχολιδάκης
Κοραής Δαμάτης
Παραγωγή:
Θεατρική Ομάδα Ανδρομέδα
Έρευνα για την επιμέλεια κειμένων:
Κοραής Δαμάτης
& Θεατρική Ομάδα Ανδρομέδα
Καλλιτεχνική επιμέλεια προγράμματος παράστασης:
Δημήτρης Μακρής
Τυπογραφείο για την έκδοση του προγράμματος:
Εκδόσεις ΚΨΜ
Φωτογραφίες παράστασης:
Χρήστος Κοτσιρέας
Trailer παράστασης:
Πάτροκλος Σκαφίδας
έως την Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου,
κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 9 μ. Μ.
Ευχαριστούμε θερμά την μικρή Αθανασία Γκόγκα και τον μικρό Μαρίνο Παπαγεωργίου που μας χάρισαν τις φωνές τους για την ολοκλήρωση του ακουστικού υλικού της παράστασης.
- Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΕΝΔΕΙΚΝΥΤΑΙ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ.
- ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ
Αγγελική Μπάτσου
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Latest posts by Αγγελική Μπάτσου (see all)
- “Τα πνεύματα του Χιλ Χάους”, σε σκηνοθεσία Ανδρονίκης Αβδελιώτη, στο “Αγγέλων Βήμα” - 14 Δεκεμβρίου 2024
- “Το Παλτό” του Νικολάϊ Γκόγκολ, σε σκηνοθεσία-διασκευή Θοδωρή Γκόγκου, στο θέατρο “Αργώ” - 6 Δεκεμβρίου 2024
- Εντρυφώντας στην “Υψηλή μαγειρική των σχέσων”, σε σενάριο Βίλης Σωτηροπούλου και σκηνοθεσία Κέλλυς Σταμουλάκη, στο Θέατρο της Ημέρας - 27 Νοεμβρίου 2024
Καμία κριτική