Είδαμε την παράσταση "Χαρίκλεια Καβάφη" σε σκηνοθεσία Κοράη Δαμάτη, στο θέατρο Vault

Είδαμε την παράσταση “Χαρίκλεια Καβάφη” σε σκηνοθεσία Κοράη Δαμάτη, στο θέατρο Vault

Οι kallitexnes.gr βρέθηκαν στο θέατρο Vault, για να παρακολουθήσουν την παράσταση «Χαρίκλεια Καβάφη», σε κείμενο και σκηνοθεσία Κοραή Δαμάτη. Το θεατρικό αυτό το οποίο αποτελεί μέρος της τριλογίας με θέμα “Ο γιος μου” (με εμπνευστή και καλλιτεχνικό διευθυντή τον Δημήτρη Καρατζιά), μαζί με τις παραστάσεις «Η Μάνα Αυτουνού…Έλλη Ζάχου Ταχτσή» και «Καραϊσκάκενα, ο θρύλος», είναι αφιερωμένο στη μνήμη της Χρύσας Σπηλιώτη. Το μονοθεματικό αυτό φεστιβάλ το οποίο εγκαινιάστηκε με επιτυχία το 2017, φέρνει το κοινό σε επαφή με θεατρικούς μονολόγους οι οποίοι διαπραγματεύονται ένα κοινό θέμα.

Η φετινή νέα φθινοπωρινή σεζόν, εγκαινιάστηκε το Σάββατο 1η Οκτωβρίου, με την αφήγηση της ζωής της μητέρας του μεγάλου Έλληνα ποιητή. H θεατρική αίθουσα του τρίτου ορόφου του Vault, μετατράπηκε στο φιλόξενο σπίτι της οικογένειας Καβάφη στην Αλεξάνδρεια. Οικοδέσποινά μας η Χαρίκλεια Καβάφη ή μάλλον η Ασπασία Κράλλη, η οποία μας ανοίγει την πόρτα του σπιτιού της και μας ξεναγεί σε μια σκηνή με τρεις ολάνθιστες καρέκλες και μια πολυθρόνα στην οποία αναπαύεται ένα βιβλίο με συνταγές, ένα ανδρικό σακάκι και οι αναμνήσεις μιας ζωής. Τα φώτα σβήνουν και ένα ταξίδι σε έναν ακόμα άλλο κόσμο ξεκινά…

Υπόθεση της παράστασης

Έχουμε ως κοινό εβδομήντα λεπτά ώστε να μάθουμε μέσα από λίγες ιστορικές πηγές και αρκετή μυθοπλασία εκ μέρους του συγγραφέα της παράστασης, τη ζωή μιας μητέρας η οποία παντρεύτηκε στα 14 της χρόνια, έκανε 9 παιδιά, έχασε δύο παιδιά από αρρώστιες, ταξίδεψε σε Ευρώπη και Αφρική, πέρασε εύκολα και δύσκολα χρόνια, γέλασε, έκλαψε, μα κυρίως αγάπησε. Αρχικά, την ίδια τη ζωή. Και μαζί μ’ εκείνη, τον άντρα της και όλα της τα παιδιά. Κυρίως τον Κωνσταντίνο Καβάφη. Το στερνοπαίδι της. Ακριβώς για τις καλλιτεχνικές του δυνάμεις και τις προσωπικές του αδυναμίες. Όλη της η ζωή, εικόνες, τοπία, χρώματα, ήχοι και μυρωδιές. Κυρίως μαγειρικές. Το βιβλιαράκι πάνω στην πολυθρόνα είναι οι 40 συνταγές της που τόσο αγαπούσε. Ελάτε να τις διαβάσουμε μαζί…

“Η Ασπασία Κράλλη, δεν μεταμορφώνεται, δε φορά καν τον ρόλο της. Αφομοιώνεται σε αυτόν και μαζί της, αφομοιώνονται και οι θεατές οι οποίοι βρίσκονται μια ανάσα πριν να αρχίσουν να της απαντάνε φωναχτά όταν τους ρωτάει για τις περίφημες συνταγές μαγειρικής. H Χαρίκλεια Καβάφη είναι εδώ και ταυτόχρονα η Ασπασία Κράλλη μας αποδεικνύει πόσο σπουδαία μπορεί να είναι κάποια ηθοποιός όταν επί σκηνής παύει να είναι ηθοποιός”.

Ανάλυση της παράστασης

Το θεατρικό που παρακολουθήσαμε δεν είναι ένας απλός μονόλογος. Είναι ένας σιωπηλός διάλογος με το κοινό. Είναι μια άμεση επικοινωνία η οποία απαιτεί ως ενεργή παρουσία και συμμετοχή όλη την ψυχή και την καρδιά που μπορεί να διαθέσει τόσο η πρωταγωνίστρια όσο και το ακροατήριό της. Η Ασπασία Κράλλη, με το αεράτο, κομψό κοστούμι της Νότας Μπενετάτου, δεν μεταμορφώνεται, δε φορά καν τον ρόλο της. Αφομοιώνεται σε αυτόν και μαζί της, αφομοιώνονται και οι θεατές οι οποίοι βρίσκονται μια ανάσα πριν να αρχίσουν να της απαντάνε φωναχτά όταν τους ρωτάει για τις περίφημες συνταγές μαγειρικής. Το σκηνικό είναι το δωμάτιο στην Αλεξάνδρεια, η κάθε βόλτα στις αναμνήσεις είναι μια ζωντανή νοητή εικόνα, η Χαρίκλεια Καβάφη είναι εδώ και ταυτόχρονα η Ασπασία Κράλλη μας αποδεικνύει πόσο σπουδαία μπορεί να είναι κάποια ηθοποιός όταν επί σκηνής παύει να είναι ηθοποιός.

Πολλοί μιλάνε για το επάγγελμα του καλλιτέχνη, όμως ο καλλιτέχνης που βιώνει την τέχνη με όλη του την ψυχή, δεν βλέπει την καλλιτεχνία ως κάτι που πρέπει να κάνει για να ζήσει. Ζει, αναπνέει και κινείται μέσα σε αυτό. Καθημερινά και για όλη του τη ζωή. Η ηθοποιός που παρακολουθήσαμε έγινε η τόσο κοντινή και ταυτόχρονα τόσο αιθέρια νεράϊδα των παιδικών μας ονείρων. Η γυναίκα εκείνη, με το αιώνιο χαμόγελο, με τη γλυκύτητα που κρύβει μέσα του ένας άνθρωπος που έχει περάσει πολλά, μια ψυχή που έχει να μοιραστεί ατελείωτες ιστορίες, που ξέρει να γελά μέσα στα δάκρυά της και να δακρύζει στις μεγαλύτερες χαρές της. Μοιράζεται μαζί μας την ιστορία μιας ζωής, τις αναμνήσεις της, τις σκέψεις, τα αισθήματα και κυρίως….τις συνταγές της, τις οποίες λόγω της σύγχρονης τεχνολογίας μπορείτε να τις βρείτε και εδώ: http://www.homefood.gr/kavafi/

Συμπερασματικά, ήμασταν πολύ τυχεροί που είδαμε ένα θεατρικό το οποίο μας κράτησε μαγεμένους καθ όλη τη διάρκειά του, από μια σπουδαία παρουσία η οποία χειροκροτήθηκε επανειλημμένα για ώρα. Καθόλου άδικα. Της αξίζουν ακόμα περισσότερα χειροκροτήματα. Την ευχαριστούμε βαθιά και ειλικρινά για τη χαρά που μας προσέφερε.

Μια επιτυχημένη παράσταση, πέρα από το ταλέντο του εκάστοτε πρωταγωνιστή, πρέπει να πατάει πάνω σε ένα εξίσου καλά δομημένο κείμενο και μια σκηνοθεσία που είναι σε θέση να αναδείξει όλα όσα αναφέρθηκαν πιο πριν. Με συγγραφέα και σκηνοθέτη τον Κοραή Δαμάτη, το θεατρικό έλαβε τις πιο άρτια στημένες βάσεις. Η αλήθεια είναι ότι με εξέπληξε ευχάριστα το γεγονός ότι ένα τόσο όμορφα γραμμένο, γλαφυρό κείμενο, με έναν λόγο τόσο έντεχνο, με περίσσεια ευαισθησία, γράφτηκε από έναν άντρα. Αντιλαμβάνομαι το πόσο δύσκολο πρέπει να είναι ένας άντρας να μπει μέσα στο μυαλό και την ψυχή μιας γυναίκας και να γράψει για εκείνη. Το αποτέλεσμα όμως θεωρώ ότι δικαίωσε τον συγγραφέα και με το παραπάνω. Ως άνθρωπος που γράφω και η ίδια θεατρικά κείμενα, δεν μπορώ παρά να εκδηλώσω τον μεγάλο μου θαυμασμό για το κείμενο αυτό. Εξαιρετική δουλειά.

Το ίδιο ακριβώς μπορώ να πω και για την ονειρική σκηνοθεσία η οποία ακροβατούσε ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν, στις αναμνήσεις και το τώρα, στη ζωή και τον θάνατο, στην παρουσία και την απουσία, στη χαρά και τη λύπη. Έχοντας αναλάβει επίσης τον φωτισμό ο οποίος αναδείκνυε σωστά τις εναλλαγές της ψυχικής διάθεσης του ρόλου, ο Κοραής Δαμάτης, απέδειξε για άλλη μια φορά το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του να χαρτογραφεί εσωτερικές σκηνοθεσίες οι οποίες ταξιδεύουν το κοινό σε ταξίδια με προορισμό την ψυχική ολοκλήρωση. Αναμένουμε με ανυπομονησία να παρακολουθήσουμε τις επόμενες θεατρικές του δημιουργίες.

Η αλήθεια είναι ότι η παράσταση αυτή, χωρίς κραυγαλέες ακρότητες και συναισθηματικές εξάρσεις και εκρήξεις που μπορεί να οδηγήσουν κάποιον σε αμηχανία, είναι ένα βάλσαμο ψυχής. Μια βαθιά ανθρώπινη δημιουργία, μια παρηγοριά στα απόμακρα χρόνια που ζούμε, που μας οδηγεί πίσω σε μια κουζίνα μιας γλυκιάς γιαγιάς, γεμάτη με μυρωδιές, αναπολήματα και συνταγές. Πολλές συνταγές. Σαράντα ολόκληρες συνταγές, γραμμένες σε ένα ανθοστόλιστο μικρό τετράδιο.

Συντελεστές παράστασης

Συγγραφέας – Σκηνοθεσία: Κοραής Δαμάτης

Σκηνικό / Κοστούμι: Παύλος Ιωάννου

Κατασκευή κοστουμιού: Νότα Μπενετάτου

Σχεδιασμός φωτισμών: Κοραής Δαμάτης

Φωτογραφίες παράστασης: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Αφίσα παράστασης : Γιάννης Κεντρωτάς

Trailer / Κινηματογράφηση: ORKI Productions

Πρόγραμμα παράστασης: Εκδόσεις Βακχικόν

Επικοινωνία / Προώθηση παράστασης: Νταίζη Λεμπέση

Παραγωγή: Team Vault AMKE

Στο ρόλο της Χαρίκλειας Καβάφη η Ασπασία Κράλλη

About
Latest Posts

Αγγελική Μπάτσου

Γεννήθηκα πριν αρκετά καλοκαίρια (κι άλλους τόσους χειμώνες)στην Αθήνα. Είχα την τιμή να μεγαλώσω στους Αγ.Αναργύρους,όπου έζησα τα ομορφότερα παιδικάχρόνια σε μια τεράστια αυλή,παρέα με τα γατιά μου και δυο ζευγάρια παππούδες και γιαγιάδες που πάντα θα υπεραγαπώ.Έπειτα ήρθε η Γαλλική Φιλολογία,επιπλέον σπουδές σε γλώσσα και μετάφραση και η οικογένεια. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να είμαι παιδί της ποίησης,της λογοτεχνίας,της ζωγραφικής και της μουσικής και το όνειρό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ήταν να ταξιδέψω σ’όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Θιβέτ!
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.