“Οι Περιπέτειες του Δον Καμίλλο”, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κοζή, για δεύτερη χρονιά, στον Χώρο Τέχνης Ασωμάτων

Έπειτα από την περσινή μεγάλη επιτυχία του, ο Δον Καμίλλο, σε σκηνοθεσία και διασκευή του Γιάννη Κοζή, επανέρχεται δριμύτερος για λίγες ακόμα παραστάσεις, στον Χώρο Τέχνης Ασωμάτων, στο Θησείο. Συγκεκριμένα, ο παντός καιρού και διάθεσης Δον Καμίλλο, ο άνθρωπος που μιλάει με τον Θεό και εκείνος του απαντά, σας περιμένει στο πρεσβυτέριο του, κάθε Σάββατο βράδυ στις 9 μ.μ., ως τις 8 Απριλίου!

Μέλος όχι μόνο της καθολικής εκκλησίας, αλλά και της ομάδας δρωμένων Eventus που ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 2021 από την Αλίκη Πήτερσον, ο Δον Καμίλλο αποτελεί τη δεύτερη παραγωγή της τόσο ξεχωριστής αυτής θεατρικής ομάδας, που ο μόνος της σκοπός είναι να μας ξεσηκώσει. Και ομολογουμένως, τα καταφέρνει θαυμάσια!

Γενικότερα, δε συνηθίζω να επισκέπτομαι μια παράσταση για δεύτερη φορά, παρά μόνο αν υπάρχει σοβαρός λόγος γι αυτό. Ο θαυμασμός μου για το έργο αυτό και τη δουλειά του Γιάννη Κοζή, η φιλία μου προς τον Χώρο και τα μέλη αυτού, μα κυρίως, το νέο, ανανεωμένο casting της δεύτερης χρονιάς, ήταν οι αιτίες που με έφεραν πάλι κοντά στην υπέροχη αυτή ομάδα. Και δεν μετάνιωσα στιγμή γι αυτό, γιατί είναι μια τόσο δυνατή, σατιρική κωμωδία, που κάποιος θέλει να την βλέπει, ξανά και ξανά!

Υπόθεση

Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες, κι ακόμα πιο δύσκολοι για ευσυνείδητους ιερείς όπως ο Δον Καμίλο ο οποίος σε στενή συνεννόηση με τον Κύριο, έχει να αντιμετωπίσει την Κόλαση επί γης, η οποία εμφανίζεται υπό τη μορφή ανθρώπων. Ποιον να πρωτοαντιμετωπίσει; Τη χήρα του κομμουνιστή Πεπόνε που αγαπά να μισεί και που θέλει να εκλεγεί σώνει και καλά ως η νέα Δήμαρχος; Τον διεφθαρμένο αντίπαλο της Πεπόνας, κύριο Φλουράτο που θέλει κι αυτός σώνει και καλά να εκλεγεί και προσπαθεί να τον χώσει στις κομπίνες του; Τον γιο της Πεπόνας Μάριο, ο οποίος του πετάει προφορικές βόμβες μεγατόνων; Τον εξίσου διεφθαρμένο, απόλυτα συμφεροντολόγο Καρδινάλιο που έχει πουλήσει την ψυχή του οπουδήποτε αλλού εκτός από εκεί που πρέπει; Την ανιψιά του που του ετοιμάζει τη μεγαλύτερη έκπληξη; Την ερωτική θαυμάστριά του που θέλει να τον στείλει στην Κόλαση μια ώρας αρχύτερα; Την κομμουνίστρια αδερφή του Ασπασία που τον βγάζει έξω από τα ρούχα και τα άμφιά του ή τον Νικολέτο τον καντηλανάφτη που θέλει να του κατεβάσει όλα τα καντήλια του κόσμου αλλά δεν τον αφήνει ο Ύψιστος; Για να δούμε τι έχει να μας πει η παράσταση…

285932886_3329471360709788_8669371285627390241_n-626x1024

“Το έργο στο οποίο είχαμε την τύχη να είμαστε θεατές, μας συστήνεται ένας αξιόλογος θεατρικός ρόλος που φέρνει στη σκηνή όλα τα στοιχεία που συνθέτουν τον χαρακτήρα του: καλοσύνη, πάθος, αδυναμία, μικρά ελαττώματα, χιούμορ, αυτοσαρκασμό και, πάνω απ’ όλα, έναν φανταστικό και εντελώς χιουμοριστικό διάλογο με τον Θεό”.

Ανάλυση της παράστασης 

Το θεατρικό που παρακολουθήσαμε για δεύτερη χρονιά, είναι το γνωστό έργο του Τζιοβάνι Γκουαρέσκι ο οποίος βασισμένος στον πραγματικό χαρακτήρα του καθολικού ιερέα Δον Καμίλο Βαλότα, δημιούργησε έναν κωμικό θεατρικό χαρακτήρα ο οποίος αποτέλεσε τη βάση για μια σειρά από ιδιαίτερα δημοφιλείς μικρές ιστορίες που σκόρπισαν και  σκορπίζουν ακόμα και σήμερα γέλιο, τόσο στο αναγνωστικό, όσο και στο θεατρικό κοινό.

Το έργο στο οποίο είχαμε την τύχη να είμαστε θεατές, είναι μια σατιρική κωμωδία που αντιμετωπίζει με χιούμορ βασικά ζητήματα της μεταπολεμικής Ιταλίας της δεκαετίας του 1950, με πολιτικές προεκτάσεις, συμπεριλαμβανομένων των δύο αντίπαλων δυνάμεων (συντηρητικοί και εκκολαπτόμενος κομμουνισμός) και, φυσικά, της παρουσίας της εκκλησίας και της εμπλοκής της στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα. Αλλά πάνω απ’ όλα, μας συστήνεται ένας αξιόλογος θεατρικός ρόλος που φέρνει στη σκηνή όλα τα στοιχεία που συνθέτουν τον χαρακτήρα του: καλοσύνη, πάθος, αδυναμία, μικρά ελαττώματα, χιούμορ, αυτοσαρκασμό και, πάνω απ’ όλα, έναν φανταστικό και εντελώς χιουμοριστικό διάλογο με τον Θεό.

Και το πράγμα γίνεται ακόμα καλύτερο όταν ένας νέος καλλιτέχνης, ο Γιάννης Κοζής στην προκειμένη, ντύνεται Δον Καμίλο, διασκευάζει το ιταλικό έργο και σκηνοθετεί τον εαυτό του και την παράσταση, με εκπληκτικά ομολογουμένως αποτελέσματα. Με αντίπαλό του  και ταυτόχρονα βοηθό σκηνοθέτη, τον πανούργο Καρδινάλιο, Νικόλα Καρανικόλα, δημιουργεί ένα ξεκαρδιστικό και απολαυστικό δίωρο το οποίο ενώνει με άμεσο και ζεστό τρόπο κοινό και ηθοποιούς. Ξεκάθαρη φαρσοκωμωδία, ξεσηκωτική ένταση, κι ένας εξαιρετικός ερμηνευτικά Δον Καμίλο. Ιστορικός πλέον ο διάλογός του με τον Ύψιστο, μας βάζει σε ερωτηματικά για τη νοητική κατάσταση του ιερέα μια και όλοι γνωρίζουμε ότι είναι εντάξει να μιλάει κάποιος με τον Θεό….το θέμα όμως εκτροχιάζεται, όταν ο Θεός του απαντά! Νευρώδης, θερμόαιμος, αγαπημένος εχθρός και μισητός φίλος της κομμουνίστριας χήρας του Πεπόνε, στοργικός αδερφός και θείος, ο Δον Καμίλο βλέπει τους πειρασμούς και έχει μια τάση να θέλει να πέσει σ’ αυτούς αλλά τον συγκρατεί η πανταχού παρούσα, αόρατη φωνή του Χριστού, ήτοι της  Αλίκης Πήτερσον, η οποία μας πείθει απόλυτα ως Θεός, γιατί είναι θεά. Θα την μνημονεύουμε σίγουρα στις προσευχές μας!

Eιρήνη Αποστόλου ως οξύθυμη χήρα του Πεπόνε, ή αλλιώς Πεπόνα, όπως τη φωνάζει ο Δον Καμίλλο, είναι η αποκάλυψη της παράστασης!  Με ατελείωτο κέφι και δυναμισμό, μας χαρίζει ιστορικές στιγμές γέλιου και εκρήξεων θυμού επί σκηνικής διένεξης με τον Δον Καμίλο. Θερμόαιμη και ιδιαίτερα πειστική ως αυθόρμητη κομμουνίστρια που θέλει να γίνει Δήμαρχος, είναι το τέλειο άκρως αντίθετο του ιερέα. Η μοίρα όμως ή μάλλον ο Θεός, (και σίγουρα ο Καρδινάλιος),  έχει χιούμορ και φέρνει πολλές φορές τα άκρως αντίθετα παρέα… Όπως λόγου χάρη, τότε που ο Δον Καμίλο βρίσκεται να βάλλεται αμφοτέρως τόσο από την Πεπόνα, όσο και από τον Φλουράτο, που ενσαρκώνει με πανέξυπνο τρόπο, ο Σάκης Τσώνος. Διεφθαρμένος συντητηρισμός εναντίον ένθερμου κομμουνισμού, παρουσία του κλήρου, και δεν μας μένει από το να ευχηθούμε καλή τύχη στον έρμο τον Δον Καμίλο…

Και σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, εμφανίζεται και ο Νικόλας Καρανικόλας ως Καρδινάλιος, ντυμένος στα κόκκινα, και βάζει φωτιά ως υψηλός κλήρος. Αριβίστας ως το κόκκαλο, κυνηγός της φήμης και του φαίνεσθαι, ξέρει να χειρίζεται τέλεια ανθρώπους και καταστάσεις. Μεγάλη κόκκινη σουπιά ο Καρδινάλιος! Θολώνει τα νερά αλλά πάντα τη βγάζει καθαρή ο ίδιος! Αξεπέραστος ως παρουσία και ως ρόλος!

H Bίκυ Δρίβα ως Ασπασία, η κομμουνίστρια αδερφή του Δον Καμίλο, είναι από μόνη της το κόκκινο πανί. Το φίδι του κομμουνισμού που θρέφει μέσα στο ίδιο του το αβαείο ο Δον Καμίλο. Αντιμέτωπη με θεούς και δαίμονες, ακόμα και με τον ίδιο τον Δον Καμίλλο, η Ασπασία που είναι και κομμουνίστρια, νικάει κατά κράτος!

Η πραγματική όμως αμαρτωλή αποκτά τη μορφή και τη φωνή ενός προκλητικού αγγέλου στο πρόσωπο της Ελλάδας Κράλλη η οποία στην κυριολεξία εισβάλλει στη ζωή του ιερέα και την κάνει άνω κάτω! Είναι γυναίκα πειρασμός η οποία ενεργεί βάσει πλάνου…θα μπορέσει όμως ποτέ της να συγχωρεθεί;

Η Φωτεινή Λίτσα ως γλυκιά ανηψιά Τζούλια και ο Δημήτρης Έξαρχος ως νέος ερωτευμένος Μάριο, αποτελούν το δροσερό ερωτευμένο ζευγάρι του θεατρικού, το οποίο ζει έναν νεανικού έρωτα που όλα τα νικάει. Και φυσικά, το κερασάκι στην τούρτα, πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο Νικολέτος ο καντηλανάφτης, ο δυναμιτιστής, ο άνθρωπος-σβούρα που τα κάνει όλα άνω κάτω, ή αλλιώς ο ξεκαρδιστικός Γιώργος Γεωργαντής που μπερδεύεται στα πόδια όλων και δημιουργεί κωμικές καταστάσεις.

Τα σκηνικά, τα κοστούμια και οι φωτισμοί είναι έργο της ομάδας Eventus, καλαίσθητα και καλοδιατηρημένα, συμβάλλοντας στο τέλειο συνολικό φινίρισμα, σύμφωνα πάντα με το πνεύμα του θεάτρου. Αλλά αυτό που τελικά μένει έπειτα από την παράσταση είναι η αίσθηση της συντροφικότητας. Η αίσθηση αυτή η οποία ενισχύεται ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι όλοι οι ηθοποιοί γελούν και αλληλεπιδρούν με το κοινό έξω από το θέατρο. Όταν η θεατρική ανταλλαγή γίνεται ανθρώπινη, δημιουργούνται ουσιαστικές αναμνήσεις μιας ξεχωριστής βραδιάς και όλοι μπορούν να αφήσουν πίσω τους τις τυχόν στενάχωρες σκέψεις και τα προβλήματα. Η τέχνη, και ειδικότερα το θέατρο, είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας που όλοι μας έχουμε πραγματικά ανάγκη. Και πολύ περισσότερο αν εγκρίνεται από συντηρητικούς, κομμουνιστές, εκκλησίες, ακόμα και από τον ίδιο τον Θεό!

Κάθε Σάββατο λοιπόν, είναι η τέλεια ευκαιρία για όσους δεν προλάβατε να πάτε ως τώρα, και όσοι θέλετε να την ξαναδείτε, να σπεύσετε στον Χώρο Τέχνης Ασωμάτων, ακονίζοντας φυσικά το καλύτερό σας χαμόγελο και γέλιο!

Παίζουν:

Δον Καμίλλο: Γιάννης Κοζής

Πεπόνε: Ειρήνη Αποστόλου

Καρδινάλιος: Νικόλας Καρανικόλας

Ασπασία: Βίκυ Δρίβα

Κυρία: Ελλάδα Κράλλη

Φλουράτος: Σάκης Τσώνος

Τζούλια: Φωτεινή Λίτσα

Μάριο: Δημήτρης Έξαρχος

Νικολέτος: Γιώργος Γεωργαντής

Φωνή του Χριστού: Αλίκη Πήτερσον

Διασκευή-Σκηνοθεσία: Γιάννης Κοζής

Βοηθός σκηνοθέτη: Νικόλας Καρανικόλας

Β.Παραγωγής: Ειρήνη Αποστόλου

Σκηνικά-κοστούμια-φωτισμοί: Eventus

Παραγωγή: Eventus

Εισιτήρια:

12 ευρώ, 8 ευρώ μειωμένο-ανέργων-ΑΜΕΑ, 5 ευρώ ατέλεια

Κάθε Σάββατο από 4 Μαρτίου, έως και τις 8 Απριλίου στις 9μμ

@χώρος τέχνης ασωμάτων

Οδός Αγίων Ασωμάτων 6, Θησείο

Προπώληση: TicketServices.gr

Αγγελική Μπάτσου

Αγγελική Μπάτσου

Γεννήθηκα πριν αρκετά καλοκαίρια (κι άλλους τόσους χειμώνες)στην Αθήνα. Είχα την τιμή να μεγαλώσω στους Αγ.Αναργύρους,όπου έζησα τα ομορφότερα παιδικάχρόνια σε μια τεράστια αυλή,παρέα με τα γατιά μου και δυο ζευγάρια παππούδες και γιαγιάδες που πάντα θα υπεραγαπώ.Έπειτα ήρθε η Γαλλική Φιλολογία,επιπλέον σπουδές σε γλώσσα και μετάφραση και η οικογένεια. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να είμαι παιδί της ποίησης,της λογοτεχνίας,της ζωγραφικής και της μουσικής και το όνειρό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ήταν να ταξιδέψω σ’όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Θιβέτ!
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Αγγελική Μπάτσου