Βρεθήκαμε στο Θέατρο “Χυτήριο” για να παρακολουθήσουμε την παράσταση “Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ“, των Φράνσες Γκούντριχ και Άλμπερτ Χάκετ , σε μετάφραση-απόδοση-σκηνοθεσία Βάσιας Παναγοπούλου. Το θέατρο “Χυτήριο“, είναι όμορφο όλες τις εποχές. Όταν όμως κάποιος το επισκέπτεται μέσα στα Χριστούγεννα, η μαγεία του χώρου μοιάζει να μεγαλώνει περισσότερο, και σε τυλίγει με εικόνες, χρώματα και αρώματα μιας άλλης εποχής που η καρδιά της όμως χτυπά ολοζώντανα στην Ιερά Οδό, αριθμός 44.
Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου
Μέσα από τις σελίδες μιας Γερμανοεβραίας νεαρής, της Άννας Φρανκ, μεταφερόμαστε ταυτόχρονα σε δύο διαφορετικούς κόσμους. Ο ένας είναι ο προεφηβικός, επαναστατικός, αντιδραστικός και ξέφρενα ενεργητικός κόσμος της Άννας που μέσα σε δύο χρόνια μεταμορφώνεται από μεγάλο παιδί σε νεαρή γυναίκα, και ο άλλος είναι ο παράλογος, απάνθρωπος και τρομακτικός κόσμος του πολέμου. Ενός πολέμου που καταπίνει ανθρώπους, μηδενίζει όνειρα και σκοτώνει ελπίδες.
Η κριτική μας
Tι να γράψει κανείς, όταν το μόνο που απομένει είναι αυτή η μαρτυρία από ένα αθώο θύμα πολέμου, που θυσιάστηκε στο βωμό του πιο τυφλού παραλογισμού που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα; Ένας κόσμος μιας εφηβικής ψυχής, ενός κοριτσιού που μεγαλώνει και ανθίζει μέσα σε μια σοφίτα, μέσα σ΄ έναν κόσμο που δε λογαριάζει ανθρώπινες ψυχές.
Σαν σελίδες σε ένα ημερολόγιο, ζούμε μαζί με την Άννα, όλα τα ερωτήματα που αφορούν τη μετάβαση από την αφελή παιδικότητα στην εφηβεία, όλη την αντίδραση, τη ζήλια για την αδερφή της Μαργκότ, την εχθρότητα για τη συναισθηματικά απόμακρη μητέρα, τα αντιφατικά αισθήματα για τον φίλο της Πέτερ. Στα δύο αυτά χρόνια του αναγκαστικού εγκλεισμού σε μια σοφίτα, βλέπουμε σταδιακά το μικρό ανέμελο κορίτσι-σίφουνα, με την εγωπαθή συμπεριφορά, να μεταμορφώνεται σταδιακά σε μια νεαρή γυναίκα γεμάτη ευαισθησία, που μοιάζει πια στο τέλος να κατανοεί το νόημα της πραγματικής φιλίας, της οικογενειακής αγάπης, της αποδοχής και της αλληλεγγύης.
Tο έργο όλο-μια τραγική ειρωνεία-η Άννα, ένα μικρό λουλούδι της άνοιξης, πώς θα μπορούσε να ζήσει μέσα στον πιο παγωμένο χειμώνα; Με όση καρτερικότητα και θάρρος κι αν κοιτά κανείς ένα μέλλον χωρίς μέλλον, στο τέλος έρχεται η πραγματικότητα και τα σκορπίζει όλα, σα φύλλα στον αγέρα.
Στο κρυφό δωμάτιο και στη σοφίτα, δυο οικογένειες, σ΄ένα παιχνίδι κρυφτού, παλεύουν για την επιβίωση. Ο μόνος συνδετικός τους κρίκος με τον κόσμο, η Μιπ Γκις, η βοηθός του Όττο Φρανκ, μια μικρή αχτίδα φωτός μέσα στο σκοτάδι. Όταν επιτέλους η ελπίδα χτυπά την πόρτα, έπειτα από την απόβαση στη Νορμανδία, λίγες μόνο στιγμές πριν την απελευθέρωση, ξάφνου όλα τελειώνουν. Μένει μόνο ένα ημερολόγιο και ο μόνος επιζών, ο τραγικός πατέρας που το κρατά τρυφερά στα χέρια του, όπως κρατούσε κάποτε την Άννα του.
Αδύνατον, απλά αδύνατον να μην κλάψει η καρδιά κάποιου, όταν βλέπει επί σκηνής την Άννα να πετάγεται και να φωνάζει κάθε βράδυ από τους εφιάλτες, όταν στην τέλεια απόγνωση αγκαλιάζει την απελπισμένη μητέρα της αποδεικνύοντας πόσο πραγματικά την αγαπάει, όταν στο τέλος ο πατέρας θρηνεί σιγανά, αλλά ουρλιάζοντας μέσα του με πόνο, τον χαμό όλων όσων είχε αγαπήσει. Την οικογένειά του. Την ίδια του τη ζωή.
Η Κωνσταντίνα Δαούτη, είναι στην κυριολεξία η Άννα Φρανκ. Η ομοιότητα με την εικόνα της πραγματικής Άννας είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Όχι όμως μόνο η εικόνα. Όλος ο χαρακτήρας της Άννας, όπως είναι δοσμένος στο ημερολόγιό της, βγαίνει αυτούσιος και πάνω στη σκηνή. Η Άννα Φρανκ, είναι η Άννα Φρανκ, στο σανίδι.
Το δεκατετράχρονο παιδί, η δεκαεξάχρονη έφηβος, η νεαρή δεσποινίδα, το πειραχτήρι, η αντιρρησίας, η τρυφερή, η χαρούμενη, η θαρραλέα, η πολυλογού, η ευαίσθητη, η αγαπημένη του μπαμπά, αυτή είναι η Άννα -η Κωνσταντίνα Δαούτη. Η απόλυτη ταύτιση, η απόλυτη ερμηνεία, από τις αρτιότερες παρουσίες που έχω δει ποτέ μου σε θεατρικό έργο. Η λέξη “σπουδαία”, είναι μικρή για να περιγράψει τις δυνατότητες και το τεράστιο ταλέντο αυτής της ηθοποιού. Σε προσωπικό επίπεδο, ως άτομο, η ερμηνεία της με έκανε να κλάψω και επειδή δεν έχω ποτέ ως τώρα κλάψει σε θεατρική παράσταση, νομίζω ότι αυτό έχει να πει πολλά. Αφήνω το μέλλον, που θα είναι σίγουρα λαμπρό, να μιλήσει γι αυτήν.
Ο Αλμπέρτο Εσκενάζη, ως Όττο Φρανκ, καθηλώνει. Ίσως η πιο υπέροχη αντρική φωνή που είχα την τύχη να ακούσω ποτέ μου, σε συνδυασμό με την έντονη, λαμπερή παρουσία του επί σκηνής και το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του ως ηθοποιού, τον κάνουν να αποδίδει έναν αξεπέραστο ρόλο πατέρα. Σε όλη τη διάρκεια της παράστασης προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω το πώς ένα τόσο τεράστιο ταλέντο μπορεί να χωρέσει σε μια σκηνή θεάτρου.
Εκείνο όμως που αποτελεί το πάνθεον ερμηνείας, σύμφωνα με τη γνώμη μου, είναι ο τελευταίος μονόλογος του πατέρα- πρότυπο υποκριτικής- μοντέλο μίμησης και παραδείγματος για το τι εστί αριστουργηματική ερμηνεία. Ο ιδανικός μονόλογος για εξετάσεις στην εισαγωγή σε δραματικές σχολές, δοσμένος από έναν ηθοποιό που φέρει επάξια αυτή την ιδιότητα.
Η Φανή Γέμτου, η Έντιθ Φρανκ, ως απόμακρη, συναισθηματικά διαλυμένη μητέρα, με ξεσπάσματα οργής και απόγνωσης, προσπαθεί να συγκρατήσει τον εαυτό της, την αξιοπρέπειά της και την οικογένειά της, ενώ ξέρει ότι γύρω της όλα καταρρέουν. Μια εξαιρετικά δυναμική παρουσία, φορτισμένη και επιβλητική, η Φανή Γέμτου κατορθώνει να αποδώσει με εκπληκτικό τρόπο τον ρόλο της μητέρας. Αξέχαστη ερμηνεία, μια πραγματικά ταλαντούχα ελληνίδα ηθοποιός.
Η Μαρτίνα Δημοπούλου, ως Μαργκότ Φρανκ, υποδύεται με κομψότατο και τρυφερό μαζί τρόπο, το ρόλο της μεγαλύτερης αδερφής, της πιο σοβαρής, το σχεδόν αντίθετο της Άννας, και είναι κάτι παραπάνω από πειστική στο ρόλο της. Σε μαγνητίζει με τη γαλήνια ηρεμία της, και ο θεατής ταυτίζεται απόλυτα με το ντροπαλό και έξυπνο αυτό νεαρό κορίτσι. Μια υπέροχη ερμηνεία από μια ξεχωριστή ηθοποιό, που δένει τέλεια με εκείνη της Άννας και του φίλου τους Πέτερ, που τον υποδύεται ο Άρης Αντωνόπουλος.
Ο Πέτερ, που αρχικά καυγαδίζει με την Άννα, και στο τέλος γίνεται ο καλύτερος σύμμαχος, ο γενναίος ιππότης των κοριτσιών, αποτελεί την απεικόνιση της εφηβικής ψυχής ενός νεαρού αγοριού τα δύσκολα αυτά χρόνια. Θεωρώ ότι ο ηθοποιός μας, τα κατάφερε και με το παραπάνω να γίνει ο καλύτερος φίλος μας επίσης. Εξαιρετική ερμηνεία, όμορφη παρουσία, του εύχομαι τα καλύτερα για το μέλλον.
Ο Γιάννης Μπουραζάνας ως Χέρμαν και η Τέτα Καμπουρέλη ως Πετρονέλλα, η σύζυγος του Χέρμαν, οι γονείς του Πέτερ, αποδίδουν με τον καλύτερο τρόπο όλες τις ψυχολογικές μεταπτώσεις μιας τυπικής εβραϊκής οικογένειας στο έλεος του πολέμου, πολλές φορές μάλιστα με κωμικό τρόπο, κυρίως όσον αφορά τη λαιμαργία του κυρίου Χέρμαν. Δυο ηθοποιοί, των οποίων η παρουσία κρίνεται απολύτως απαραίτητη για να έχει το όλο έργο την ποικιλία και το μπρίο που χρειάζεται. Δυο εξαίσιοι ρόλοι, δοσμένοι αριστοτεχνικά από δύο έμπειρους ηθοποιούς.
Ο Δημήτρης Μάριζας, ως ο οδοντίατρος Άλμπερτ Ντάσελ, προσθέτει εξτρά στο κωμικό στοιχείο της παράστασης, όντας όμως απόλυτα σοβαρός και πιστός στο ρόλο του. Μια ιδιαίτερα ξεχωριστή παρουσία, ένας ταλαντούχος ερμηνευτής, ο οποίος κατόρθωσε να κερδίσει την καρδιά του κοινού. Το ίδιο ισχύει και για την Κατερίνα Καρατζοπούλου, την κυρία Μιπ Γκις, τον άγγελο εξ΄ουρανού, που με τη διακριτική και ζεστή της παρουσία, έδινε το έναυσμα για να προχωρήσει η πλοκή του έργου μας. Άριστη ερμηνεία, από μια ιδιαίτερα καλή ηθοποιό.
Η μετάφραση, απόδοση και σκηνοθεσία, ανήκουν στη Βάσια Παναγοπούλου, με τη βοήθεια του Δημήτρη Μοθωναίου στην απόδοση του έργου στα θεατρικά δεδομένα. Έργο ζωής για τη σκηνοθέτη του θεατρικού μας, και αυτό νομίζω ξεχωρίζει από το πρώτο κιόλας λεπτό της παράστασης. Πρόκειται για μια παράσταση όχι μόνο άριστα και έξυπνα σκηνοθετημένη (με την προσθήκη μαγνητοσκοπημένων βίντεο σαν να είμαστε σε ταινία στο σινεμά), αλλά για το δημιούργημα μιας σκηνοθέτη που έχει επενδύσει όλη της την καρδιά και την ψυχή σε αυτό. Noμίζω, γνωρίζουμε όλοι το αποτέλεσμα που φέρνει αυτό που ονομάζουμε “μεράκι”. Είναι, η τελειότητα. Πέρα από κάθε άποψη και επιμέρους ανάλυση, το έργο αυτό αποτελεί, κατ΄ εμέ, σημείο αναφοράς στην καριέρα της κυρίας Παναγοπούλου. Είναι ένα έργο που πρέπει να βγει έξω από τα όρια της Αθήνας και να δοθούν παραστάσεις και σε άλλα μέρη της χώρας. Θεωρώ ότι τα συγχαρητήρια είναι φτωχή λέξη για να αποδώσω όσα ένιωσα βλέποντας αυτή την παράσταση της, οπότε θα καταλήξω στην πιο απλή μου λέξη: ευχαριστώ!
Τα σκηνικά του Πάνου Πετρίδη, ήταν πανέμορφα σχεδιασμένα , με τρόπο έξυπνο και λειτουργικό και μας έβαζαν πλήρως στο κλίμα της εποχής. Το ίδιο ισχύει και για τα κοστούμια της Έβελιν Σιούπη, όμορφα και κομψά σχεδιασμένα, ταίριαζαν απόλυτα στους χαρακτήρες του θεατρικού.
Η χορογραφία της Σοφίας Τρανά, μας χάρισε τον πιο όμορφο χορό επί σκηνής, υπό την υπέροχη μουσική επιμέλεια του Σταμάτη Γιατράκου, η οποία έκλεψε τις εντυπώσεις από την αρχή του έργου. Μπράβο και στους δύο για το αποτέλεσμα αυτό! Οι φωτισμοί της Ολυμπίας Μυτηλιναίου και η φωτογράφιση του Θωμά Χρυσοχοϊδη, συνετέλεσαν στο να είναι αυτή η παράσταση, ό,τι καλύτερο έχω ποτέ μου δει ως τώρα. Θερμά συγχαρητήρια σε όλους και στον καθένα ξεχωριστά.
Ως αρθρογράφος, θα έπρεπε να αναφέρω με αντικειμενικότητα την άποψή μου για όλα όσα είδα. Βλέποντας όμως αυτή την παράσταση, απλά αγάπησα. Με όλη λοιπόν την υποκειμενικότητα ενός ανθρώπου που λάτρεψε αυτό που είδε, δεν έχω παρά να σας προτείνω να πάτε να δείτε αυτή τη μαρτυρία ψυχής. Θα σας αλλάξει ως ανθρώπους… πιο σωστά.. θα σας θυμίσει πώς πρέπει να είναι ένας πραγματικός άνθρωπος!
Ταυτότητα παράστασης:
Παίζουν:
Φανή Γέμτου, Γιάννης Μπουραζάνας, Δημήτρης Μάριζας, Τέτα Καμπουρέλη, Κατερίνα Καρατζοπούλου, Άρης Αντωνόπουλος, Μαρτίνα Δημοπούλου. Στο ρόλο της Άννα Φρανκ η Κωνσταντίνα Δαούτη.
Φιλική συμμετοχή: Αλμπέρτο Εσκενάζη
Συντελεστές:
Μετάφραση: Βάσια Παναγοπούλου
Απόδοση: Βάσια Παναγοπούλου & Δημήτρης Μοθωναίος
Σκηνοθεσία: Βάσια Παναγοπούλου
Σκηνικά: Πάνος Πετρίδης
Χορογραφία: Σοφία Τρανά
Κοστούμια: Έβελιν Σιούπη
Μουσική επιμέλεια: Σταμάτης Γιατράκος
Φωτισμοί: Ολυμπία Μυτηλιναίου
Ειδική Συνεργάτης (σκηνοθεσία & οργάνωση παραγωγής): Χαρά Τσιώλη
Φωτογράφιση παράστασης: Θωμάς Χρυσοχοίδης– http://www.thomas.com.gr
Κομμώσεις: Teta Beauty Salon http://www.teta.gr
Μακιγιάζ: Κυριάκος Κωνσταντινίδης για την Golden Rose – LONDESSA S.A.
Προιόντα Μακιγιάζ: GOLDEN ROSE GREECE της εταιρείας LONDESSA S.A. http://www.londessa.gr
Παραγωγή: Χυτήριο Σημείο Πολιτισμού – Σκηνή Ανδρέας Βουτσινάς & ΘΕΑΤΡΟΚΙΝΗΜΑ
http://www.chytirio.gr, https://www.facebook.com/XYTHPIOTheatreArtCafe,
https://twitter.com/chytirio
https://www.facebook.com/Άννα-Φρανκ-Το-Ημερολόγιο-Εφηβική-Σκηνή-στο-Χυτήριο-478823032457930
Πού:
Σημείο Πολιτισμού Χυτήριο
Ιερά Οδός 44 (στάση Μετρό: Κεραμεικός), Τηλ.: 210 3412313
Προγραμματισμένη έναρξη παραστάσεων Σάββατο 11 Νοεμβρίου 2017
Παραστάσεις: Κάθε Σάββατο και Κυριακή
΄Ωρα έναρξης: 18:00
Διάρκεια: 2 ώρες με διάλειμμα.
Γενική είσοδος: 14 ευρώ
Φοιτητικό & άνω των 65: 10 ευρώ – Ανέργων: 8 ευρώ
Ατέλεια: 5 ευρώ (με το πρόγραμμα της παράστασης)
Ειδικές τιμές για ομαδικές κρατήσεις κατόπιν συνεννόησης με το ταμείο του θεάτρου
Επικοινωνήστε εγκαίρως για την συμμετοχή των μαθητών του σχολείου σας:
Τηλέφωνα: 210 3412313 & 6951787821
mail: annafrankstochytirio@gmail.com
Η παράσταση, κατόπιν συνεννόησης με τα σχολεία, θα ταξιδέψει σε πόλεις της Ελλάδας. Επικοινωνήστε εγκαίρως για τον προγραμματισμό στο τηλέφωνο: 210 3412313 & 6951787821
ή στο mail: annafrankstochytirio@gmail.com
Ώρες ταμείου: Καθημερινά 5.00 μ.μ. – 9.00 μ.μ.
Τηλ.: 2103412313 & 6951787821
Προπώληση μέσω www.viva.gr
Ευχαριστούμε τους Χορηγούς Επικοινωνίας του Θεάτρου Χυτήριο
ΜΕΝΤΑ 88 http://www.menta88.gr
STREETRADIO www.streetradio.gr, SINWEBRADIO www.sinwebradio.com, M–WORD RADIO http://m-wordradio.gr, STEKIRADIO www.stekiradio.gr, CLICKATLIFE www.clickatlife.gr, ZOUGLA www.zougla.gr, GOVASTILETO www.govastileto.gr, COSMOPOLITI www.cosmopoliti.gr, ENTER–TV www.entertv.gr, KULTUROSUPA www.kulturosupa.gr, E–LA–THEATRO http://www.e-la-theatro.gr, PARASKINIA http://www.paraskinia.com, ARTHARBOUR http://www.artharbour.gr, THEATRIKA PROGRAMMATA www.theatrikaprogrammata.gr, ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ www.theatromania.gr, MR GREEN http://www.mr-green.gr, TEXNIS SERGIANI http://www.metadeftero.gr, SIGMAMEDIA www.sigmamedia.com.gr, WEBMUSIC www.webmusic.gr, KOITA MAGAZINE http://koitamagazine.gr, ΚΑΒΑ ΤΕΧΝΗΣ http://kava-texnis.gr, KALLITEXNES www.kallitexnes.gr, ARTISTBOOK www.artistbook.gr, GREEKAFFAIR www.greekaffair.gr, DIASKEDASI.INFO www.diaskedasi.info, , PASSIONTHEATER passiontheater.gr, ALL4FUN www.all4fun.gr, POLISPRESS www.polispress.gr, FRESHART24 www.freshart24.gr, ARTANDPRESS http://artandpress.gr, KALITHEASI www.kalitheasi.gr, ORA ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ http://www.orathessaloniki.gr, EIRINIKA http://www.eirinika.gr, JAZZBLUESROCK http://www.jazzbluesrock.gr, XTYPOS https://www.xtypos.gr, GPOP http://gpop.gr, NOIZY www.noizy.gr, ΤΡΙΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ http://tritokoudouni.gr, ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑ www.sinapantima.gr, FIGHT BOOK http://www.fightbook.gr, VRESTA OLA https://vresta.gr, THEATROCINEFIL http://www.theatrocinefil.gr, PERITHEATROU www.peritheatrou.net, ROCKANDROLL www.rockandroll.gr, NYXTOSCOPIO http://www.nyxtoscopio.gr/, SKYWALKER www.skywalker.gr
Αγγελική Μπάτσου
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Latest posts by Αγγελική Μπάτσου (see all)
- Συνέντευξη στη θεατρική ομάδα της παράστασης “Το αίμα νερό γίνεται” - 9 Μαΐου 2023
- «Δε μείναν λόγια», το νέο τραγούδι, της ερμηνεύτριας Ζωή Λιαντράκη - 28 Απριλίου 2023
- Συζητώντας με την τραγουδοποιό κι ερμηνεύτρια,Κατερίνα Ντίνου - 22 Απριλίου 2023
Καμία κριτική