Ο Βαγγέλης Παπαδάκης, τόσο ως ηθοποιός όσο και ως σκηνοθέτης, ξεγυμνώνει ένα έργο και το μεταφέρει αυτούσιο, κάτω από τα φώτα της σκηνής, σε όλο το βασικό του μεγαλείο. Ζωντανοί διάλογοι, χιούμορ, ευαισθησία και ρεαλισμός μαζί, περιγράφουν μια πορνογραφική σχέση μ’έναν ντελικάτο, κομψό και αισθητικά άριστο τρόπο που δε θίγει τους ηθοποιούς και δε σοκάρει το κοινό.
Βράδυ Τετάρτης, σ’έναν πεζόδρομο δίπλα στην υπέροχη πλατεία Αυδή, βρίσκεται φωταγωγημένο το πρόσφατα όμορφα ανακαινισμένο “Από μηχανής” θέατρο. Με το που μπαίνει κάποιος μέσα, τον περιμένει η πιο όμορφη σανγκρία, την οποία μπορεί να έχει σ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης. Ανεβαίνει τις σκάλες, μπαίνει σε μια υποβλητική μαύρη αίθουσα και η παράσταση ξεκινά.
Υπόθεση:
Μια καθαρά πορνογραφική-σεξουαλική σχέση ανάμεσα σ’ένα ζευγάρι που αρχικά συναντιούνται ως δυό εντελώς ανώνυμοι ξένοι ,αλλά έπειτα έρχεται ο έρωτας και η αγάπη καθώς ο ένας γνωρίζει την ψυχή του άλλου. Όταν όμως κάποτε, κάποιος πρέπει να έρθει αντιμέτωπος με τα ίδια του τα αισθήματα και να πάρει αποφάσεις που του αλλάζουν τη ζωή, τι κάνει;
Η κριτική μας:
Λίγα λόγια για το έργο αυτό: Το βιβλίο “Μια πορνογραφική σχέση” είναι έργο του Γάλλου συγγραφέα Φιλίπ Μπλασμπάντ, το οποίο έγινε ταινία το 1999, με σκηνοθέτη τον Φρεντερίκ Φοντέϊν. Έπειτα, ο συγγραφέας μετέτρεψε το έργο του σε θεατρικό σενάριο κι έγινε μ’αυτό τον τρόπο ένα εξίσου αξιόλογο θεατρικό έργο.
Ο σκηνοθέτης της παράστασής μας, Βαγγέλης Παπαδάκης, ο οποίος κρατά και τον πρωταγωνιστικό ρόλο, είχε ένα βαρύ background να αντιμετωπίσει, τόσο σε συγγραφικό όσο και σε σκηνοθετικό υπόβαθρο. Και τούτο, γιατί σ’αυτή την περίπτωση υπεισέρχεται η σύγκριση του πιο παλιού με το πιο νέο, όπου όταν ειδικά το πιο παλιό έχει στεφθεί με επιτυχία ,το νέο φαντάζει πιο δύσκολο στο να τραβήξει την προσοχή, να δεχτεί την αποδοχή και τελικά την επιτυχία.
Κι όμως… μέσα σε μια μαύρη αίθουσα, με μινιμαλιστικό στυλ, χωρίς την ευκολία χρήσης βίντεο, σ’ ένα ρεαλιστικό περιβάλλον, οι δυο ηθοποιοί μας, ο Βαγγέλης Παπαδάκης και η Χριστίνα Δενδρινού μας δίνουν μια, στην κυριολεξία, κινηματογραφική ερμηνεία.
Θα μπορέσει ο θάνατος να νικήσει τον θάνατο,το επικείμενο τέλος της σχέσης δηλαδή ή θα νικήσει τη ζωή, την ελπίδα,το νέο ξεκίνημα;
Δύο μόνο άτομα, μας προσφέρουν όλες τις εκφάνσεις του ψυχισμού, όλα τα στάδια του πνεύματος, του νου και της καρδιάς, όταν η αρχική απλή γνωριμία και ο φαινομενικά ζωώδης σκοπός της εκπλήρωσης μιας φαντασίωσης, μετατρέπεται στη συνάντηση δυο ψυχών που ενώνουν δυο κόσμους σε έναν και έτσι, το “εκείνος” και το “εκείνη”, γίνεται “εμείς”.
Δυο γεγονότα αλλάζουν όμως ριζικά το ρυθμό της σχέσης και της παράστασης.
Το πρώτο είναι όταν η γυναίκα ζητά να κάνουν πραγματικό, φυσιολογικό έρωτα και το δεύτερο είναι η κατάρρευση του ηλικιωμένου στο δωμάτιό τους, η βίαιη εισβολή της πραγματικότητας στη δική τους πραγματικότητα. Και είναι τελικά ο θάνατος εκείνος που τους οδηγεί προς την τελική απόφαση. Θα μπορέσει ο θάνατος να νικήσει τον θάνατο,το επικείμενο τέλος της σχέσης δηλαδή ή θα νικήσει τη ζωή, την ελπίδα,το νέο ξεκίνημα;
Το “σ’αγαπώ” έχει ήδη ειπωθεί και είναι γεγονός. Ο θάνατος, είναι κι αυτός γεγονός.
Θα μπορέσουν τα δυο αυτά σχεδόν ταυτόχρονα γεγονότα επί σκηνής να ενώσουν ή να χωρίσουν δυο ζωές;
Επειδή το άλμα στο κενό κρύβει μεγάλο φόβο, επειδή το μέλλον είναι αόρατο και σκοτεινό σαν το πιο απέραντο σκοτάδι, οι πρωταγωνιστές μας κάνουν τελικά πίσω. Επιστρέφουν στα ασφαλή, ανώνυμα στεγανά τους, στις πραγματικές ζωές τους, παραμένουν στην ανωνυμία. Με μια μόνο διαφορά: ένιωσαν κι οι δυο την ουσία του έρωτα, της αγάπης πέρα από το ζωώδες σεξουαλικό σμίξιμο. Μια γλυκιά ανάμνηση για κάτι που έγινε, που άλλαξε τους ίδιους αλλά δεν τους άλλαξε τη ζωή.
Ο Βαγγέλης Παπαδάκης, τόσο ως ηθοποιός όσο και ως σκηνοθέτης, ξεγυμνώνει ένα έργο και το μεταφέρει αυτούσιο, κάτω από τα φώτα της σκηνής, σε όλο το βασικό του μεγαλείο. Ζωντανοί διάλογοι, χιούμορ, ευαισθησία και ρεαλισμός μαζί, περιγράφουν μια πορνογραφική σχέση μ’έναν ντελικάτο, κομψό και αισθητικά άριστο τρόπο που δε θίγει τους ηθοποιούς και δε σοκάρει το κοινό.
Αντιλαμβανόμενη πόσο δύσκολο και κοπιώδες είναι να αναλάβει ένας καλλιτέχνης δυο τέτοιους ρόλους μαζί, δεν έχω να δώσω τίποτε άλλο παρά τα συγχαρητήριά μου για το γεγονός ότι η προσπάθειά του στέφεται με απόλυτη επιτυχία. Αναμένω με αγωνία τη συνέχεια της θεατρικής και σκηνοθετικής του πορείας!
Η Χριστίνα Δενδρινού, σε σκλαβώνει με τη γήϊνη ομορφιά και τη ζεστή φωνή της, σ’έναν ρόλο που τον ερμηνεύει με ζωντάνια, ευαισθησία, το τέλειο ταίρι που ξεγυμνώνει και ξεγυμνώνεται, καθώς είναι εκείνη η πρώτη που ζητά την αλλαγή στη σχέση, η πρώτη που λέει το “σ’αγαπώ” και η πρώτη που ζητά τον τελικό χωρισμό.
Είναι η αιώνια γυναίκα, η κρυφή δύναμη πίσω από κάθε φανερή αδυναμία ή ευαισθησία, η Εύα που έφαγε το απαγορευμένο μήλο , το έδωσε στον Αδάμ και που πρώτη εκείνη έφυγε από τον Παράδεισο που θα μπορούσαν να έχουν. Μια εξαίσια ηθοποιός που είναι πλασμένη για πραγματικά μεγάλους ρόλους.
Η μουσική της παράστασης από τη νέα συνθέτρια Σίσσυ Βλαχογιάννη, προσθέτει με την έντεχνα στημένη μελωδικότητά της αυτό το κάτι που συμπληρώνει τέλεια τις συναισθηματικές διαβαθμίσεις των πρωταγωνιστών μας. Ο σχεδιασμός ήχου που επιμελήθηκε η ίδια για την παράσταση, είναι σαν να μεταφέρεται ηχητικά η μεγάλη οθόνη στο χώρο του θεάτρου, προσδίδοντας κατ ΄αυτό τον τρόπο περισσότερο ρεαλισμό στα τεκταινόμενα επί σκηνής. Μια συνθέτης, πραγματικά ταλαντούχα, με ένα αναμφίβολα λαμπρό μέλλον στα μουσικά δρώμενα.
Τα σκηνικά και τα κοστούμια της Δήμητρας Λιάκουρα και ο άρτιος φωτισμός του Βασίλη Κλωτσοτήρα, προσθέτουν στην ήδη προσεγμένη παράσταση μια ακόμα νότα κομψότητας και αυθεντικότητας και κάνουν τον θεατή να εισέρχεται πλήρως στο πνεύμα και στο περιβάλλον του έργου. Σε αυτό το αποτέλεσμα συνδράμει και η προσεγμένη μετάφραση του Ανδρέα Στάϊκου ,από τη γαλλική στην ελληνική γλώσσα, καθώς και η θεατρικά άρτια οργανωμένη επιμέλεια κίνησης υπό την επίβλεψη της Ίριδας Κυριακοπούλου.
Οι παραστάσεις του έργου αυτού είναι κάθε Τετάρτη και Πέμπτη και είναι η ευκαιρία για όλους όσους θέλουν, να βρεθούν και να μάθουν (αν υπάρχουν) τα μυστικά μιας πορνογραφικής σχέσης. Να έρθουν στο ¨”Από μηχανής” θέατρο και να κάνουν ένα ταξίδι στα μονοπάτια της ψυχής…
Δύο μόνο άτομα, μας προσφέρουν όλες τις εκφάνσεις του ψυχισμού, όλα τα στάδια του πνεύματος, του νου και της καρδιάς…
Συντελεστές παράστασης:
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Παπαδάκης
Παίζουν: Βαγγέλης Παπαδάκης – Χριστίνα Δενδρινού
Σκηνικά: Δήμητρα Λιάκουρα
Φωτισμός: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Μετάφραση: Ανδρέας Στάϊκος
Σχεδιασμός ήχου- Μουσική: Σίσσυ Βλαχογιάννη
Επιμέλεια κίνησης: Ίριδα Κυριακοπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Ιωάννα Χατζάτογλου
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Λία Κάλκου
Σκηνοθεσία trailer: Βαγγέλης Παπαδάκης – Ελένη Κορακάκη
Mοντάζ trailer: Θάνος Λυμπερόπουλος
Παραγωγή: Ομάδα Casus Beli
Οργάνωση παραγωγής: Τέτα Aποστολάκη
Φωτογραφίες: Νικολέτα Γιαννούλη
Διεύθυνση χώρου: “Από Μηχανής” θέατρο- Πάνω Σκηνή
Ακαδήμου 13- Μεταξουργείο
Τ.Κ. 10436, Αθήνα
ΤΗΛ: (+30) 210 5232097
Παραστάσεις: Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.00 (μέχρι τις 11 Ιανουαρίου)
Τιμές εισιτηρίων: 10 ευρώ, 5 ευρώ (ατέλειες, άνεργοι)
Διάρκεια: 90 λεπτά
Email: apomixanis.theatro@gmail.com
Αγγελική Μπάτσου
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Latest posts by Αγγελική Μπάτσου (see all)
- Συνέντευξη στη θεατρική ομάδα της παράστασης “Το αίμα νερό γίνεται” - 9 Μαΐου 2023
- «Δε μείναν λόγια», το νέο τραγούδι, της ερμηνεύτριας Ζωή Λιαντράκη - 28 Απριλίου 2023
- Συζητώντας με την τραγουδοποιό κι ερμηνεύτρια,Κατερίνα Ντίνου - 22 Απριλίου 2023
Αγγελική Μπάτσου
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Latest posts by Αγγελική Μπάτσου (see all)