Oι kallitexnes.gr βρέθηκαν στο “Faust” και παρακολούθησαν την παράσταση “Το τάβλι” , του Δημήτρη Κεχαΐδη, σε σκηνοθεσία Πέρη Μιχαηλίδη.
Στον δεύτερο όροφο του “Faust”, βρίσκεται η θεατρική σκηνή. Με το που μπήκαμε στον μοντέρνο της χώρο, μας υποδέχτηκε η ελαφριά λαϊκή μουσική της δεκαετίας στην οποία γράφτηκε το θεατρικό (αρχές εβδομήντα) και το κλασικό στρογγυλό μεταλλικό τραπεζάκι με τις δύο καρέκλες και το τάβλι πάνω σε αυτό. Διακόσμηση χώρου η οποία παρέπεμπε στην αυλή μιας αθηναϊκής λαϊκής συνοικίας, γεμάτη με σπίτια και ανώνυμες ζωές που όλες μαζί σφυρηλάτησαν την ιστορία του ονομαζόμενου “Νεοέλληνα”.
Έπειτα από λίγο τα φώτα έσβησαν , και όλα ξεκίνησαν από ένα παιχνίδι τάβλι. Όπως ακριβώς φέρνει τα ζάρια και η ζωή…

ΥΠΟΘΕΣΗ

Μέσα σε μια αυλή σπιτιού, ο Φώντας (Πέρης Μιχαηλίδης ) και ο κουνιάδος του Κόλιας (Φίλιππος Σοφιανός), ξεκινώντας από μια απλή παρτίδα τάβλι, παίζουν, ρισκάρουν ,δοκιμάζουν τα όριά τους και δοκιμάζονται και οι ίδιοι από το τέλειο σχέδιο του ψιλοαπατεώνα Φώντα, προκειμένου να πιάσουν την καλή. Μέσα από ξεκαρδιστικούς διαλόγους και ατάκες και την αναπόφευκτη σύγκρουση χαρακτήρων,κατατρεγμένοι από το παρελθόν, αβέβαιοι για το μέλλον, πόσο νερό στο κρασί τους είναι έτοιμοι να βάλουν προκειμένου να ξεφύγουν από την καθημερινή μιζέρια; Ποιους και τι ακριβώς θα θυσιάσουν; Η απάντηση θα δοθεί την ώρα της παράστασης!
ΚΡΙΤΙΚΗ
Το θεατρικό αυτό έργο του Δημήτρη Κεχαΐδη ανέβηκε για πρώτη φορά το 1972 στη σκηνή του θεάτρου τέχνης, σε σκηνοθεσία Κάρολου Κούν και έγινε ένα κλασικό δείγμα σύγχρονου θεάτρου με σαφείς αναφορές στην Ελλάδα του σήμερα, γεγονός που το καθιστά πάντοτε επίκαιρο.
Θέτοντας τις βάσεις για το μεταπολεμικό, μοντέρνο ελληνικό θέατρο, το συγκεκριμένο έργο έχει ανέβει πολλές φορές στο σανίδι με μεγάλη πάντα επιτυχία. Με σκηνοθέτη τον σπουδαίο Πέρη Μιχαηλίδη, που έχει ως παρακαταθήκη την εξαιρετική σκηνοθεσία του έργου της Γαλάτειας Καζαντζάκη “Γυναίκες”, το συγκεκριμένο μας θεατρικό αποκτά μια διαφορετική διάσταση και ουσία. Mε τόσο άμεσο τρόπο που το κοινό ταυτίζεται αυτόματα με τους πρωταγωνιστές, φέρνει τη ζωή των ηρώων δίπλα στον κάθε θεατή, και αυτόματα κοινό και ηθοποιός γίνονται ένα και το αυτό. Ο Φώντας και ο Κόλιας είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας και ειλικρινά υπήρχαν στιγμές που ένιωσα έτοιμη να μπω στην πλοκή και να επέμβω στην κουβέντα και στις λεκτικές τους διαμάχες!
Μέσα από μια παρτίδα τάβλι, τονίζονται τα χαμένα όνειρα ,τα σχέδια που διακατέχονται από μια αισιόδοξη ουτοπία, μια τάση εκμετάλλευσης, μικρά ένοχα μυστικά που δεν τα ομολογεί κανείς ούτε στον εαυτό του, ένα ανθρώπινο μοντέλο κοινωνίας η οποία γατζώνεται στο όνειρο του εύκολου κέρδους προκειμένου να καλύψει με λιγότερη βαβούρα την πτώση της στον σκονισμένο δρόμο μιας σύγχρονης εποχής. Το “όνειρο”, αν και δεν είναι εφιάλτης, στα σίγουρα είναι μια μικρή, πικρή,καθημερινή αλήθεια. Κανένα μεγάλο “κόλπο”, καμιά ρηξικέλευθη ιδέα, δεν θα οδηγήσει ως εκ θαύματος στην οικονομική και κοινωνική καταξίωση. Στο έργο μας, όπου υπάρχει το στοιχείο της απάτης, υπάρχει συνακόλουθα και εκείνο της αυταπάτης….και ο σκηνοθέτης μας κατορθώνει με έναν ιδιαίτερα κωμικό τρόπο να το περάσει όλο αυτό.
Ο Πέρης Μιχαηλίδης για άλλη μια φορά, δημιουργεί μια δεμένη, έντονη και πραγματικά πλανεύτρα σκηνοθεσία, η οποία στην κυριολεξία μαγνητίζει το κοινό. Αν προσθέσουμε σε όλο αυτό και τη χρήση του κωμικού στοιχείου, τότε μιλάμε για ένα θεατρικό έργο το οποίο δίκαια κέρδισε την καρδιά του ελληνικού κοινού και παρουσιάζεται ξανά και ξανά. Για άλλη μια φορά μπράβο και συγχαρητήρια στον σκηνοθέτη μας για όλο αυτό το εγχείρημα! Του ευχόμαστε ειλικρινά πάντα να συνεχίσει να μας προσφέρει παρόμοιες θεατρικές στιγμές που ανεβάζουν τον πήχη ποιότητας σε ανώτερα επίπεδα!
z605cl1554382011506Ο ίδιος, ως Φώντας, εντελώς γήϊνος και ξεκαρδιστικός, άνθρωπος της πιάτσας, τυχοδιώκτης και πανταχού παρών, κατευθύνει και οργανώνει με σχεδόν υπόγειο τρόπο τα τυχοδιωκτικά του πλάνα, βάζοντας μπροστά τον γαμπρό του. Αξιολάτρευτα χειριστικός, λαοπλάνος και βασιλιάς του δράματος όταν χρειαστεί, δε θα διστάσει να χρησιμοποιήσει ακόμα και την ίδια του την αδερφή προκειμένου να επιτύχει τους σκοπούς του, εν αγνοία του άντρα της. Οι αντιδράσεις του και οι απαντήσεις του, ιδιαίτερα αστείες, κατορθώνουν μέσα από το πηγαίο γέλιο να δείξουν στο κοινό την τραγικότητα μιας ελληνικής πραγματικότητας που ειδικά σήμερα είναι κάτι παραπάνω από ισχύουσα. Μέσα από τον τόσο οικείο σε εμάς αυτόν χαρακτήρα αναγνωρίζουμε λίγο ή πολύ τον μέσο Έλληνα που θέλοντας να βγει από τη μιζέρια, απαρνείται πολλές φορές τις ίδιες του τις αξίες και οδηγείται σε κάθε μορφής απάτη. Ένας ηθικοπλαστικός χαρακτήρας, διανθισμένος με υψηλές δόσεις χιούμορ, που αγαπήθηκε πολύ από το κοινό και καταχειροκροτήθηκε. Για τον τόσο αυτό ξεχωριστό ρόλο ,του αξίζουν πολλές ευχαριστίες και εύσημα ,γιατί κατόρθωσε με την γνησιότητα και την αμεσότητά του να κερδίσει τις καρδιές όλων των θεατών και να μας προσφέρει μια παράσταση αξιομνημόνευτη! Του ευχόμαστε μόνο τα καλύτερα!
O πρώην αντιστασιακός Κόλιας, ο οποίος ονειρεύεται να εκδώσει ένα βιβλίο για τη δράση του εναντίον των Γερμανών στην Κατοχή, είναι ο σπουδαίος ερμηνευτής Φίλιππος Σοφιανός. Θύμα των περιστάσεων οι οποίες στη συγκεκριμένη περίπτωση ονομάζονται “Φώντας”, ο Κόλιας προσπαθεί να τα βγάλει πέρα ως μεσήλικας έγγαμος που παλεύει για το χαρτζιλίκι αφενός και με έναν άνθρωπο που άνετα μπορεί να χαρακτηριστεί “διαόλου κάλτσα” αφετέρου. Νικητής; Μαντέψτε ποιος!
Αξιαγάπητα αφελής, αεικίνητος, ευκολόπιστος και έτοιμος να τσακωθεί ανά πάσα στιγμή με τον δολοπλόκο κουνιάδο του, ο χαρακτήρας του Κόλια αντηχεί εξίσου τον μέσο ΄Έλληνα σε χρόνια δύσκολα. Σαν καρικατούρα, πραγματικά ξεκαρδιστικός στη σκηνή της κοπής των μαλλιών από τον παντογνώστη κουνιάδο του, ο Φίλιππος Σοφιανός, με το ταλέντο και την εμπειρία του χτίζει το έτερον ήμισυ μιας πραγματικά ανατρεπτικής δυάδας! Μια δυναμική ,εντυπωσιακή και γνήσια παρουσία, με ικανότητα στενής επικοινωνίας με το κοινό του, αγαπήθηκε και θαυμάστηκε στον μέγιστο βαθμό από όλους μας! Θερμά συγχαρητήρια για έναν ρόλο που μπόρεσε να τον ερμηνεύσει τόσο απλά και ταυτόχρονα τόσο αριστοτεχνικά, του ευχόμαστε ολόψυχα καλή συνέχεια και πάντα επιτυχίες σε ό,τι κάνει!
Η παράσταση που είδαμε, συνδυάζοντας το κωμικό με το τραγικό στοιχείο, πλάθει θεατρικούς χαρακτήρες που θυμίζουν καρικατούρα, βγαλμένοι θαρρείς από τις μνήμες και τις σελίδες της λαϊκής, καθημερινής, ανώνυμης ιστορίας των σύγχρονων Ελλήνων. Μέσα από κάθε μορφή δυσκολίας, ο Έλληνας προσπαθεί να βρει τρόπους διαφυγής, κάποια μορφή σωτηρίας. Στην αγωνιώδη του αυτή προσπάθεια , ορισμένες φορές οδηγείται σε μορφές παρανομίας. Αντιμετωπίζοντας μια τέτοια κατάσταση με θεατρικό χιούμορ , τόσο ο συγγραφέας όσο και οι θεατές, βιώνουν μια πραγματική κατάσταση φτιαγμένη και ραμμένη όμως με τη μαγική στόφα της ύψιστης αυτής τέχνης. Και αν η μουσική εξημερώνει τα θηρία, το θέατρο καλλιεργεί τα ήθη. Ανυψώνει, είναι πηγή κάθαρσης, και τέλος, προσφέρει τα δικά του μαθήματα. Αξίζει να τα παρακολουθήσουμε παίζοντας τάβλι παρέα με τον Φώντα και τον Κόλια…

Ταυτότητα της παράστασης:

Σκηνοθεσία: Πέρης Μιχαηλίδης
Φωτογράφιση: Κατερίνα Αρβανίτη
Προβολή – Επικοινωνία: Νατάσα Παππά
Διανομή ρόλων:
Κόλιας: Φίλιππος Σοφιανός
Φώντας: Πέρης Μιχαηλίδης

Αγγελική Μπάτσου

Αγγελική Μπάτσου

Γεννήθηκα πριν αρκετά καλοκαίρια (κι άλλους τόσους χειμώνες)στην Αθήνα. Είχα την τιμή να μεγαλώσω στους Αγ.Αναργύρους,όπου έζησα τα ομορφότερα παιδικάχρόνια σε μια τεράστια αυλή,παρέα με τα γατιά μου και δυο ζευγάρια παππούδες και γιαγιάδες που πάντα θα υπεραγαπώ.Έπειτα ήρθε η Γαλλική Φιλολογία,επιπλέον σπουδές σε γλώσσα και μετάφραση και η οικογένεια. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να είμαι παιδί της ποίησης,της λογοτεχνίας,της ζωγραφικής και της μουσικής και το όνειρό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ήταν να ταξιδέψω σ’όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Θιβέτ!
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Αγγελική Μπάτσου

Latest posts by Αγγελική Μπάτσου (see all)