Θέματα στην κατηγορία ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Σκοτεινή παρωδία πόθου, διαφθοράς και εγκλήματος…

Για τους αρχαίους Έλληνες η λέξη δικαιοσύνη, ήταν συχνά συνώνυμη με την εκδίκηση.

Γράφει η Φωτεινή Βαμβούκη   Μετά το τέλος κάθε παράστασης, έρχεται στο νου μου και κάποια παροιμία. Καθώς έκλεινε η παράσταση «Βροχή στο τζάμι» που …

Το πιο σημαντικό πράγμα, πέρα από την πειθαρχία και τη δημιουργικότητα, είναι η τόλμη να τολμάς.

Η παράσταση «Είναι αυτή η Δεσποινίς Τζούλια;», σε σκηνοθεσία Γιώργου Λιβανού και παραγωγή της ομάδας «Θεατρίνων Θεατές», παρουσιάστηκε στο Studio Κυψέλης την περίοδο Φεβρουαρίου-Μαρτίου-Απριλίου 2025. Η ομάδα επέλεξε να μεταφέρει τη δράση του κλασικού έργου του Άουγκουστ Στρίντμπεργκ στην Πάτρα του 1959, διατηρώντας την αυθεντικότητα του κειμένου, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύοντας τη διαχρονικότητά του. ​

Η παράσταση «Το Μπορντέλο της Μαντάμ Ρόζας», βασισμένη στο βιβλίο «Το Τίμιο Μπορντέλο» της Σπεράντζας Βρανά και σκηνοθετημένη από τον Αλέξανδρο Λιακόπουλο, δεν είναι απλώς ένα θεατρικό έργο, αλλά είναι μια μαρτυρία. Μια προσωπική κατάθεση ψυχής που σπάει τα στερεότυπα και ανασυνθέτει τη γυναίκα πίσω από το φως της κόκκινης λάμπας. Η Μαντάμ Ρόζα, άλλοτε Ρηνούλα, άλλοτε Πεπίτα, είναι κάτι παραπάνω από μία γυναίκα του “χώρου”, είναι το ίχνος της γυναικείας επιβίωσης στον πυκνό ιστό μιας ανδροκρατούμενης, οικονομικά βουλιμικής και συναισθηματικά φτωχής κοινωνίας.

Δε βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι στην πραγματικότητα. Τα βλέπουμε σύμφωνα με το ποιοι είμαστε εμείς.

Τι κρίμα που δεν μπορείς να έχεις εραστή χωρίς να απατήσεις τον άντρα σου.

Η παράσταση “Μην περάσεις το ποτάμι” δεν είναι απλώς μια ιστορία αγάπης, αλλά είναι μια καταγραφή της μοίρας ενός λαού, της αντοχής και της ήττας του. Η παράσταση αναδεικνύει το αιώνιο ερώτημα: πόσο μπορεί να καθορίσει η εποχή έναν έρωτα και πόσο το συναίσθημα μπορεί να αντισταθεί στην ιστορία;

Η παράσταση “Η Ετυμηγορία” αποτελεί μια από τις πιο ενδιαφέρουσες θεατρικές προτάσεις της σεζόν, συνδυάζοντας μια στιβαρή σκηνοθετική ματιά με εξαιρετικές ερμηνείες. Ο σκηνοθέτης Πέτρος Ζούλιας καταφέρνει να μεταφέρει στο κοινό την ένταση και την αγωνία της δικαστικής αίθουσας, διαμορφώνοντας ένα σκηνικό που αναδεικνύει εξαιρετικά την υπόθεση και την πλοκή του έργου, αλλά και τις εσωτερικές συγκρούσεις των χαρακτήρων.