Μια σκοτεινή κωμωδία σε «πραγματικό» χρόνο 90 λεπτών. Ο Καρμάικλ, ένας ανάπηρος μοναχικός άνθρωπος,
αναζητά το κομμένο χέρι του και μπλέκει με δύο νεαρούς απατεώνες και έναν ενοχλητικό ρεσεψιονίστα.
Το κοινό γίνεται κοινωνός του πειράματος, καθώς του δίνεται ο ρόλος της επιστημονικής επιτροπής που επιβλέπει τη διαδικασία. “Το πείραμα πρέπει να συνεχιστεί”.
Επιβάτης στο τρένο στο Ρουφ. Βάζει μπροστά τις μηχανές και χάνομαι. Ταξίδι στο όνειρο, ταξίδι στο πάθος, ταξίδι στην ιστορία, ταξίδι με άρωμα γυναίκας, ταξίδι που μοσχοβολάει Ελλάδα! Η Μαρία, η Μελίνα και η Μήδεια τρυπώνουν ανάμεσά μας με τρόπο μαγικό! Μιλούν κατευθείαν στην ψυχή μας, εισβάλλουν στην καρδιά μας και γινόμαστε ένα με τις γυναίκες του Πάθους.
Μερικές φορές, αν όχι τις περισσότερες αδυνατούμε να κατανοήσουμε όσα μας συμβαίνουν. Δεν έχουμε το θάρρος να τα παραδεχτούμε-αποδεχτούμε, ούτε να τα εξομολογηθούμε στους ίδιους μας τους εαυτούς.
Η παράσταση μας μεταφέρει στην Τερεζίν (Theresienstadt), όπου κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αποτελούσε Εβραϊκό γκέτο. Οι Ναζοί χρησιμοποιούσαν την πόλη ως ενδιάμεσο στρατόπεδο για χιλιάδες Εβραίους πριν επιβιβαστούν στα τρένα θανάτου με τελικό προορισμό το Άουσβιτς και την Τρεμπλίνκα.
Κάποιοι θα το πουν φρούριο. Κι είναι. Στέκει επιβλητικό, με τεράστιους προμαχώνες. Θα σου πουν πως φτιάχτηκε για να προστατεύσει τη χώρα από τους εισβολείς.
Είναι το σάστισμα στην «επίθεση» της συγκίνησης, εκεί που δεν το περιμένεις. Κι αν νομίζετε πως αυτό μπορεί να έρθει μόνο από μεγάλες σκηνές, από καταξιωμένους καλλιτέχνες που μετρούν χιλιόμετρα πάνω στο θεατρικό σανίδι, κάνετε λάθος.
